<b><span style="font-size: 10pt; font-family: Verdana, sans-serif;">Hukuk Genel Kurulu 2015/231 E. , 2015/1467 K.</span></b><b><span style="font-size:9.0pt;font-family:"Verdana","sans-serif";mso-fareast-font-family: "Times New Roman";mso-bidi-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language: TR"> </span></b><br type="_moz" /> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;"><span style="font-size: 13.5pt; font-family: 'Times New Roman', serif;"><br /> </span><b><span style="font-size: 10pt; font-family: Verdana, sans-serif;">"İçtihat Metni"</span></b><span style="font-size:12.0pt;font-family:"Times New Roman","serif";mso-fareast-font-family: "Times New Roman";mso-fareast-language:TR"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 13.5pt;"><span style="font-size: 10pt; font-family: Verdana, sans-serif;">MAHKEMESİ : Küçükçekmece 1.Aile Mahkemesi<br /> TARİHİ : 25.12.2012<br /> NUMARASI : 2012/867 E-2012/1098 K.<br /> <br /> <br /> Taraflar arasındaki “ziynet alacağı” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Küçükçekmece 1.Aile Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 13.12.2011gün ve 2010/1831 E- 2011/1230 K. sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6.Hukuk Dairesinin 09.07.2012 gün ve 2012/5778 E-2012/10233 K. sayılı ilamıyla; <br /> (...Dava ziynet eşyalarının mevcutsa aynen, mevcut değilse bedelinin tahsili istemine ilişkindir. <br /> Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.<br /> Davacı vekili dava dilekçesinde belirtilen ziynet eşyalarının bir kısmının İstanbul’a giderken kayınpederinin evinde güvenlik nedeniyle bıraktığını, bir kısmının ise İstanbul’da evde kaldığını belirterek ziynet eşyalarının mevcutsa aynen değilse bedelinin yasal faiziyle birlikte tahsilini istemiştir. <br /> Davalı ise iddia edilen miktarda ziynet eşyası takılmadığını ve ziynet eşyalarını davacının giderken üzerinde götürdüğünü belirterek davanın reddini savunmuştur.<br /> Türk Medeni Kanunu’nun 6.maddesi hükmü uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde, gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimse iddia ettiği olayı kanıtlaması gerekir. Davacı kadın dava konusu edilen ziynet eşyasının davalıda kaldığını ileri sürmüş, davalı koca ise onun tarafından götürüldüğünü savunmuştur. Hayat deneylerine göre olağan olanın bu çeşit eşyanın kadının üzerinde olması ya da evde saklanması, muhafaza edilmesidir. Başka bir anlatımla bunların davalı tarafın zilyetlik ve korumasına terk edilmesi olağan durumla bağdaşmaz. Diğer taraftan ziynet eşyası rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen türden eşyalardandır. Bu nedenle evden ayrılmayı tasarlayan kadının bunları önceden götürmesi, gizlemesi her zaman mümkün olduğu gibi evden ayrılırken üzerinde götürmesi de mümkündür. Bunun sonucu olarak normal koşullarda ziynet eşyalarının kadının üzerinde olduğunun kabulü gerekir.<br /> Davacı, dava konusu ziynet eşyasının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını ispat yükü altındadır. Olayda, davacı kadın evi son terk ettiği tarih itibariyle dava konusu ziynet eşyasının götürülmesine engel olunduğunu ve zorla elinden alındığını, daha önce de götürme fırsatı elde edemediğini dinlettiği tanıkların beyanı ile ispat edememiştir. Bununla birlikte davacı, delil listesinde açıkça yemin deliline de dayanmış olduğundan davacıya, ziynet eşyalarının elinden alındığı, götürülmesine engel olunduğu, davalı tarafta kaldığı konusunda davalıya yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir...) <br /> gerekçesiyle karar bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.<br /> <br /> TEMYİZ EDEN : Davalı <br /> HUKUK GENEL KURULU KARARI <br /> <br /> Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:<br /> Dava; ziynet eşyalarının mevcutsa aynen, mevcut değilse bedelinin tahsili istemine ilişkindir.<br /> Mahkemenin, davanın kabulüne dair verdiği karar davalının temyizi üzerine, Özel Dairece, yukarıda yazılı gerekçeyle bozulmuş; yerel mahkemece, “...kadın eşin şiddet görmek sureti ile müşterek konuttan ayrıldığı her iki taraf için kesin hüküm niteliğini kazanan mahkememizin 22.07.2010 tarih ve E:2009/1689, K:2010/959 sayılı kararı ile belirlenmiş olduğundan, kadın eşin ziynet eşyalarını yanına almadığı yönünden başkaca bir kanıt ileri sürmesi gerekmediği ve müşterek konuttan ayrılırken dava konusu ziynet eşyalarının yanında olmadığı kanısına varıldığı…” gerekçesiyle önceki kararda direnilmiştir.<br /> Direnme kararını, davalı temyiz etmiştir.<br /> Direnme yoluyla Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; kadın tarafından açılan ziynet alacağı davasında, ziynetlerin kocada kaldığının kanıtlanıp kanıtlanmadığı, varılacak sonuca göre davacıya yemin teklif etme hakkının hatırlatılmasının gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.<br /> Yerel mahkemenin direnme kararının gerekçesinde belirttiği Küçükçekmece 1.Aile Mahkemesinin 22.07.2010 tarih ve 2009/1689 E-2010/0959 K. Sayılı boşanma dosyasında kesinleşen karar gerekçesinde davacı kadının eşinden şiddet gördüğüne ilişkin tespit yapılmış olmasına rağmen, kadının salt bu şiddet nedeniyle müşterek evden ayrıldığına dair bir tespitin yapılmadığı açıkça anlaşılmaktadır. Belirtilen dava dosyasında davacı kadının vekili tarafından dosyaya sunulan ve 22.07.2010 havale tarihini taşıyan ıslak imzalı dilekçesinde müvekkili kadının müşterek evden 24.11.2009 tarihinde ayrıldığını belirtmiştir. Dosya içerisinde davacı kadının şiddet gördüğüne ilişkin rapor tarihinin de 05.12.2009 olduğu belirgindir.<br /> O halde, davacı kadının müşterek evden davalı eşin şiddeti nedeniyle ayrılmadığı, tersine şiddet gördüğü tarihten daha önceki bir tarihte evden ayrıldığı anlaşılmaktadır.<br /> Dosyadaki delillerle iddiasını ispatlayamayan davacı, delil listesinde açıkça yemin deliline de dayanmış olduğundan yerel mahkemece, davacıya, ziynet eşyalarının elinden alındığı, götürülmesine engel olunduğu, davalı tarafta kaldığı konusunda davalıya yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.<br /> Hal böyle olunca; yerel mahkemece, aynı yöne işaret eden ve Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır. <br /> Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır. <br /> S O N U Ç : Davalının temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma ilamında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 29.05.2015 gününde oyçokluğu ile karar verildi.<br /> <!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br /> <!--[endif]--></span><span style="font-size: 13.5pt; font-family: 'Times New Roman', serif;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-size:12.0pt;line-height:115%"> </span></p>