<span style="font-size: 14px;">DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.</span> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.</span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Hüküm duruşmalı olarak süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; işin mahiyeti itibarıyla duruşma isteminin reddine, incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:</span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">YARGITAY KARARI </span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">A) Davacı İsteminin Özeti:</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Davacı vekili; davacının 06/06/2009 tarihinde muhasebe elemanı olarak çalışmaya başladığını, kendisine verilen görevleri layığıyla yerine getirmesine rağmen geçersiz nedenlerle yapılandırmaya girilmesi sebep gösterilerek ve yükümlü olduğu görevini üst amirinin hatırlatmasına rağmen reddetmesi gerekçesiyle feshedildiğini, fesih bildirimini müvekkilinin 25/08/2010 tarihinde tebellüğ ettiğini belirterek haksız ve geçersiz feshin iptali ile müvekkilinin işe iadesine, 4 aylık boşta geçen süre ücreti ile 8 aylık ücret tutarında tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.</span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">B) Davalı Cevabının Özeti:</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Davalı vekili; iş akdinin feshi tarihinde şirket bünyesinde çalışan personel sayısının 17 olduğunu, bu sebeple davacının iş güvencesi hükümlerinden yararlanamayacağını, işe iade davasının açılabileceği kabul edilse dahi yapılan feshin haklı olduğunu, şirket bünyesinde gerçekleştirilen yapılanma doğrultusunda görev dağılımında değişikliğe gidildiğini, personele bununla ilgili bildirim yapıldığını, davacının müşteri temsilcisi olarak çalışmaya devam ettiğini ancak verilen görevleri yerine getirmediğini, ihtarları dikkate almadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.</span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Mahkemece, fesih tarihinde işyerinde 30 işçi koşulu sağlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. </span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">D) Temyiz:</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. </span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">E) Gerekçe:</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">4857 sayılı İş Kanunu'nun 18. maddesi uyarınca işçinin iş güvencesi hükümlerinden yararlanabilmesi için fesih bildiriminin yapıldığı tarihte işyerinde 30 ve daha fazla işçi çalıştırılması gerekir. İşverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan işçi sayısı, bu işyerlerinde çalışan işçi sayısına göre belirlenir. </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">4857 sayılı İş Kanunu'nun 2/2 maddesine göre, İşverenin işyerinde ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen yerler (işyerine bağlı yerler) ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve mesleki eğitim ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçlar da işyerinden sayılır. İşyeri, işyerine bağlı yerler, eklentiler ve araçlar ile oluşturulan iş organizasyonu kapsamında bir bütündür. Yine aynı kanunun 18/4 maddesi uyarınca, işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan işçi sayısı, bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. Keza 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 60/2 maddesi uyarınca bir işyerinde yürütülen asıl işe yardımcı işler de, asıl işin dahil olduğu iş kolundan sayılır. </span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Otuz işçi sayısının belirlenmesinde belirli-belirsiz süreli, tam- kısmi süreli, daimi-mevsimlik iş sözleşmesi ile çalışanlar arasında bir ayırım yapılamaz. Fesih bildirimin yapıldığı tarihte 30 işçi sayısının tespitinde göz önünde bulundurulacak işçinin iş sözleşmesinin devam etmekte olması yeterli olup, ayrıca fiilen çalışıyor olması gerekmemektedir. Ancak hastalık, iş kazası, gebelik yada normal izin ve benzeri nedenlerle ayrılan işçi yerine bu süre için ikame işçi temin edilmiş ise, 30 işçi sayısında ikame edilen işçi dikkate alınmayacaktır. Konumu itibarıyla güvence kapsamı içerisinde olmayan işveren vekillerinin ve yardımcılarının da işyerinde çalışan işçi sayısının belirlenmesinde dikkate alınması gerekir. Dairemizin uygulaması bu yöndedir. (24.03.2008 gün ve 2007/27699 Esas, 2008/6006 Karar sayılı ilamımız).</span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Fesih bildirim tarihinden önce iş sözleşmesi feshedilen, bu nedenle feshin geçersizliği davası açıp, lehine feshin geçersizliğine karar verilen işçinin işverene işe başlatılması için başvurusu halinde, adı geçen işçinin de 30 işçi sayısında değerlendirilmesi gerekir. Böyle bir durumda feshin geçersizliğine ilişkin dava sonuçlanmamış ise, bekletici mesele yapılarak sonucu beklenmelidir. </span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">İş Kanunu kapsamı dışında kalan ve işçi sıfatını taşımayan çırak, stajyer ve meslek öğrenimi gören öğrencilerle süreksiz işlerde çalışanlar, keza işyerinde ödünç(geçici) iş ilişkisi ile çalıştırılanlar ile alt işveren işçileri o işyerinde çalışan işçi sayısının belirlenmesinde hesaba katılmazlar. Alt işverenin işçileri otuz işçi kıstasının belirlenmesinde dikkate alınmazlar; fakat, iş güvencesi hükümlerinden kaçmak amacıyla, işçilerin bir kısmının muvazaalı olarak taşeron işçisi olarak gösterilmesi halinde, bu işçilerin de işçi sayısına dahil edilmesi gerekir. Daha açık bir anlatımla, alt işverenlik ilişkisinin geçersiz sayılması gereken hallerde taraflarca alt işveren sayılan kişiye bağlı olarak çalışanlar otuz işçi sayısının tespitinde hesaba katılmalıdır. Alt işverenin işçileri ile geçici işçi sağlayan işverenle iş sözleşmeleri devam eden geçici işçiler, kendi işverenlerinin işyerlerinde sayının belirlenmesinde hesaba katılırlar. Ancak tarafların geçici iş ilişkisinde gönderen işveren olarak nitelendirdikleri; fakat aslında “bodro işvereni” olarak faaliyet gösteren ve yaptıkları iş, işverenlerine işçi temin etmekten ibaret olanlara kayıtlı bulunan işçiler de sayı ölçütünde gözönünde bulundurulmalıdır.</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">4857 sayılı İş Kanunu, elliden fazla işçi çalıştıran tarım ve orman işçilerinin yapıldığı işyerleri ve işletmeleri kapsamı içine aldığından (İş K mad. 4/b), bu işyeri ya da işletmede çalışanlar da iş güvencesinden yararlanır. Buna karşılık, 50’den az (elli dahil) işçi çalıştıran tarım işyerlerinde çalışanlar İş Kanunu’nun kapsamı dışından kalacağından, bu yerlerde 30’dan fazla işçi çalıştırılsa dahi (örneğin, 40 işçi), bu işçilere iş güvencesi hükümleri uygulanmayacaktır. 50 İşçinin tespitinde, sadece tarım işçileri değil; diğer işçiler de dikkate alınmalıdır. </span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Özellikle gurup şirketlerinde ortaya çıkan bir çalışma biçimi olan birlikte istihdam şeklindeki çalışmada, işçilerin bir kısmı aynı anda birden fazla işverene ve birlikte hizmet vermektedirler. Daha çok yönetim organizasyonu kapsamında birbiriyle bağlantılı olan bu şirketler, aynı binalarda hizmet verebilmekte ve bir kısım işçiler iş görme edimini işverenlerin tamamına karşı yerine getirmektedir. Tüm şirketlerin idare müdürlüğünün aynı şahıs tarafından yapılması, şirketlerin birlikte kullandığı işyerinde verilen muhasebe, güvenlik, ulaşım, temizlik, kafeterya ve yemek hizmetlerinin yine tüm işverenlere karşı verilmiş olması buna örnek olarak gösterilebilir. Bu gibi bir ilişkide, tüm şirketlere hizmet veren işçiler ile sadece davalı şirkete hizmet veren işçilerin 30 işçi kıstasında dikkate alınması gerekir. İşçi tüm şirketlere hizmet ediyor ise, o zaman tüm şirketlerdeki işçi sayısı dikkate alınmalıdır. </span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Sendika işyeri temsilcileri için işyerinde 30 işçi çalışma koşulu aranmamalıdır. (Dairemizin 21.07.2008 gün ve 2008/25552 Esas, 2008/20932 Karar sayılı ilamımız).</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Dosya içeriğine göre yargılama sırasında mahkemece davacının çalıştığı işyerinde fesih tarihinde kaç işçi çalıştığı kurumdan sorulmuştur. Kurum da davacının çalıştığı işyerine ilişkin bilgileri vermiştir. Ancak fesih tarihinde davalıya ait aynı iş kolunda tüm Türkiye genelinde başka işyerleri olup olmadığı araştırılmamıştır, somut olayda araştırmanın salt davacının çalıştığı işyerine ilişkin yapıldığı görülmektedir. Buna göre gerekli araştırma yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.</span></div> <div><span style="font-size: 14px;"><br /> </span></div> <div><span style="font-size: 14px;">F) Sonuç:</span></div> <div><span style="font-size: 14px;">Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> kararara.com</span></div>