<div>T.C.</div> <div>YARGITAY</div> <div>15. Ceza Dairesi</div> <div>TÜRK MİLLETİ ADINA</div> <div>Y A R G I T A Y İ L A M I</div> <br> <div>Esas No<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: 2013/19907<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span></div> <div>Karar No<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: 2014/9369</div> <div>Tebliğname No<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: 6 - 2009/263189</div> <br> <div>İNCELENEN KARARIN;</div> <div>MAHKEMESİ : Kahta Asliye Ceza Mahkemesi</div> <div>TARİHİ<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: 10/01/2008</div> <div>NUMARASI<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: 2007/150 (E) ve 2008/20 (K)</div> <div>SANIKLAR<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: Mehmet AYDOĞDU, Mehmet KILIÇ, Ahmet KARAKAŞ</div> <div>SUÇ<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: Kamu malına zarar verme, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali</div> <div>HÜKÜM<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: Mahkûmiyet</div> <div>TEMYİZ EDEN<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: Üst Cumhuriyet savcısı, sanıklar Ahmet Karakaş ve Mehmet Aydoğdu müdafiileri, sanık Mehmet Kılıç </div> <div>TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCE<span class="Apple-tab-span" style="white-space:pre"> </span>: Bozma </div> <br> <br> <div>Dosya incelenerek gereği düşünüldü;</div> <div>Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.</div> <div>Bir kimsenin konutuna, konutunun eklentilerine rızasına aykırı olarak giren veya rıza ile girildikten sonra çıkmayan kişi konut dokunulmazlığı suçunu işlemiş olur. Konuta girmek, failin bütün vücudu ile tamamen konuta girmesi demektir. Bu nedenle, konutun eklentisi içinde olmamak kaydıyla, pencereden içeriye bakma, kapıyı dinleme camı tıkırdatma, dış kapı zilini çalma bu suçu oluşturmaz. Konuta veya eklentisine nereden girildiğinin önemi yoktur. Konuttan çıkmamak, konut sahibinin rızası ile girilen konuttan, söz, hareket ve tavırlarıyla kendisini çıkmaya davet edilmesine rağmen, çıkmamaktadır.</div> <div>Suçun oluşması için, sahibinin rızası olmadan girilen ya da rızayla girildikten sonra istendiği halde dışarı çıkılmayan bir konut veya eklentisi olmalıdır. Konut, (mesken) bir kimsenin geçici de olsa oturmak için sığındığı her nevi yer olarak tanımlanabilir. Medeni kanunun 19. maddesinde tanımlanan her ikametgah TCK anlamında bir konuttur. Kişinin ihtiyaçlarından bir veya bir kısmının yerine getirildiği yani yaşamsal faaliyetlerini geçirdikleri yer konuttur. Konutun bir bina olması şart değildir. Konut eklentisi (müştemilat); konuta bitişik yada onun yakınında olan, konut veya benzeri yapıların kullanılış amaçlarından herhangi birini tamamlayan diğer yapılar veya yerlerdir. Balkon, koridor, sahanlık, etrafı çitle çevrili avlu, eve ait etrafı duvarla çevrili bahçe, buna örnek gösterilebilir.</div> <br> <div>Diğer bir anlatımla, girilmesi konutta oturanların huzur ve güvenliğini bozabilecek konuta bağlı veya pek yakın ek yapılar veya yerlerdir. Avlu, ahır, bahçe, taraça, samanlık, odunluk, kömürlük, balkon gibi yerler eklentidir. Konut veya eklentiyi dış dünyadan ayırıcı belirtiler, o yer sahibinin yaşama biçimi, mevcut olanakları, sosyal ve ekonomik durumu ile kültürel ve yöresel özelliklere, gelenek ve göreneklere göre farklılıklar gösterebilir. Bu husus, olaysal olarak değerlendirilmeli, tayin ve takdir edilmelidir.</div> <div>Apartman giriş kapısından sonraki koridorların, merdiven ve merdiven boşluklarının, daire giriş kapısı ön kısımlarının, sahanlıkların apartmanda oturanlara ait ortak “eklenti” olduğunun kabulü gerekir. Apartman dış kapısının açık kalması, bu kısımların eklenti olma niteliğini etkilemeyeceği gibi eklenti sayılmamasına da neden olmaz. Dış kapının konması; bu yerlerin dış âlemle ilgisinin kesildiğine ve yasa dışı bir amaçla içeri girilmesine izin verilmediğine ilişkin iradenin bir göstergesidir. Merdivenler ve sahanlık, konuta giriş çıkış için zaruri, konutun kullanış amacını tamamlayan ve sağlayan, konuta bağlı yerlerdendir. Her isteyenin bu yerlere girmesi ve yararlanması olanaksızdır. Sahanlık ve merdiven olmadan konut olamayacağı gibi, konut olmadan da merdiven ve sahanlık olamaz. Bu itibarla konut ve apartman merdiveni birbirinden ayrılmaz birer parça ve merdivenler konutun eklentileridir.</div> <div>Rızaya aykırı olarak girme veya rıza ile girildikten sonra çıkması istenilmesine rağmen çıkmayan kişi bu eylemini, açık bir rızaya gerek olmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyerleri ve eklentilerinde işlemesi hâlinde Fail ikinci fıkraya göre cezalandırılacaktır. Girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyerleri ve eklentileri, avukatlık bürosu, doktor muayenehaneleri, emlak bürosu, mimar bürosu, vb. gibi izinle girilmesi gereken yerlerdir. Girilmesi mutat olan yerlere, süper marketler, mağazalar, dükkânlar, pasta salonları, kahvehane, restoran ve lokantalar, sinema, tiyatro, otel, bar, hastane örnek gösterilebilir. Halka açık olduğu saatlerde bu gibi, yerlere giriş de suç oluşmaz. Ancak halka kapalı olan saatlerde buralara rıza haricinde girilmesi hâlinde bu fıkradaki suç oluşacaktır.</div> <div>Hırsızlık suçu, bir başkasının taşınır malının, rızası olmaksızın alınması ile oluşur. Rızanın geçerli olabilmesi için bulunması gereken koşulların varlığı hâlinde zilyedin rızası bir hukuka uygunluk nedeni teşkil edecek ve suç oluşmayacaktır. Failin kendisine veya başkasına bir yarar sağlamak maksadıyla hareket etmesi yeterli olup, bunun fiilen temini şart değildir. Bu yarar, maddi veya manevi olabilir. Almak fiilinden maksat, suçun konusunu oluşturan mal üzerinde mağdurun zilyetliğine son verilmesi, mağdurun suç konusu eşya üzerinde zilyetlikten doğan tasarruf haklarını kullanmasının olanaksız hâle gelmesidir. Bu tasarruf olanağı ortadan kaldırılınca suç da tamamlanır.</div> <div>Somut olayda; sanıkların, suç tarihinde geceleyin Kahta Tarım Kredi Kooperatif binasının pencere korkuluklarını kesmek suretiyle içeri girdikleri ve orada bulunan çelik kasayı kısmen parçaladıktan sonra, 100 adet CD ve 1 adet anten yükselticisini alarak götürdükleri anlaşıldığından, eylemlerinin mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarını oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.</div> <br> <br> <br> <br> <br> <div>Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;</div> <div>1-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen cezadan TCK’nın 119/1-c. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,</div> <div>2-Hırsızlık suçunun işlendiği yerin kamu kurum ve kuruluşu niteliğinde olması nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a. maddesi yerine, aynı kanunun 142/1-b. maddesi gereğince hüküm kurulması,</div> <div>3-Mala zarar verme suçundan TCK’nın 152. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, ilgili fıkranın gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,</div> <div>4-Hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi uyarınca; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,</div> <div>Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.</div>