“Temel yaralanmış, cam silerken elini kesmiş, demiş ki bir aile hekimine gideyim. Kapıyı açmış içeri girmiş, önüne iki kapı çıkmış, birisinde ‘hastalıklar’

yazıyor, diğerinde de ‘yaralanmalar’. ‘Yaralanmalar’ kapısını açmış girmiş içeriye, bakmış orada da iki kapı, üzerinde ‘kanamalı’, ‘kanamasız’. Demiş ben kanamalıya gideyim, parmağımda yara var diye. Kanamalı kapıyı açmış içeriye girmiş, yine önüne iki kapı çıkmış, ‘hayati önemi olan’ ‘hayati önemi olmayan’. ‘Hayati önemi olmayan’ kapıyı açmış, kendisini sokakta bulmuş. Akşam Temel eve gelmiş Fadime sormuş: ‘Nasıl, iyi baktılar mı?’ ‘Vallahi hiç bakmadılar ama organizasyon müthişti’ demiş.”



Cumhuriyet