Av.İsmail Altay
2012 Londra Olimpiyat Oyunları’nı hep birlikte izledik. Şimdi sıra, olimpiyat ruhunu tamamlayan engellilerin oyunu paralimpik oyunlarda. Bu toplumumuzu engellilerle barıştırmada, “öteki”leştirmeye son vermede çok önemli bir fırsat olabilir.
Bu ülkede herkesin potansiyel engelli olduğunu unutmayın. Trafikte, terörde, magandaların namlularının ucunda her an engelli olabiliriz. Bundan kurtulabilirsek, yaşlandığımız için engelli olarak hayata devam edeceğimizi bilmemiz gerekir. Oysa bu ülkede engelli olarak ne yürümenin ne de hak aramanın imkânı var. 5378 sayılı Özürlüler Kanunu, engellilerin yaşamını kolaylaştırmak amacıyla ulaşım, eğitim, sağlık ve iş hayatı gibi alanlarda önemli haklar getiren düzenlemelerin yapılması için kamu kurumlarına ve belediyelere 7 yıl süre tanımıştı. İstanbul Barosu olarak, bu kurumların ne hazırlık yaptığını tespit ediyorduk. Öyle güçlü şirketlerle karşılaştık ki, “Cezayı öder engelli çalıştırmam” diyorlar. Üst ve alt geçitlerdeki çalışmayan/çalıştırılmayan asansörler, çıkılamayan kaldırımlar, binilemeyen ulaşım vasıtaları... Yükümlülüklerini yerine getirmeyenler aleyhinde davalar açılacaktı. Ancak hak arama zamanının dolmasına sayılı günler kala, bir grup kahraman (!) milletvekili, 7 yıl gibi anormal bir süreyi az görerek, bu süreyi 7 Temmuz 2015’e kadar uzattı. Böylece engellileri 3 yıl daha ayak altından çekti.
Şimdi paralimpik oyunlar sayesinde, imkân tanınırsa engellilerin neler başarabileceğine şahit olma fırsatı ayağımıza geldi. “Daha hızlı, daha yüksek, daha güçlü” olabilmenin engeli olmayacağı kanıtlanacak. Başta TRT olmak üzere medya, dizilerle yarışmalarla vatandaşı uyutmak yerine, bilinçlendirme görevini hatırlayarak paralimpik oyunları yayımlarsa, gerçek kahramanları izleme fırsatı bulacağız.
Sonra sıra engellilerin sokağa çıkmasına, haklarını ve hayatlarını kazanmasına gelecek. İşte birbirimize kavuştuğumuz o zaman, birlikte yaşayacak, “biz” olacağız.
cumhuriyet
