Onlar kalp yetmezliği ile mücadele eden ve acil kalp nakli olması gereken hastalardan yalnızca birkaçı... Kimi doğuştan kalp hastası, kimi sonradan hastalıkla tanışmış. İstanbul’da hastanelerde tedavi gören bu hastalar, ‘acil kalp nakli olması gereken hastalar’ sırasında yer alıyor. Ve her biri “uygun kalp bulundu” diye gelecek telefonu bekliyor. “Organlarınız toprak olacağına birilerine hayat olsun” diyen hastalar, bağışların artmasını istiyor. ‘Toprak olmasın’ Ülkemizde 700’e yakın kişi kalp nakli olmak için sırada bekliyor. Bu hastalardan biri de 31 yaşındaki Cengiz Güreş. 27 yaşındayken vücudunda şişlikler olan ve nefes darlığı problemi yaşayan Güreş, göğüs ağrısı şikâyetiyle İstanbul’da bir hastanenin acil servisine gitti. Kendisini kulak burun boğaz uzmanına yönlendirdiler. Sol ayağı ve boğazının sağ tarafı da şişen Güreş, sonuç alamayınca başka bir hastaneye daha gitti ve kalp hastası olduğunu öğrendi. Güreş, “20 gün yoğun bakımda kaldım. Donanımlı bir kalp hastanesine gitmem gerektiği söylendi. Sonra da kalp pili takıldı. 7 ay önce pil 1 dakikada 6 kere şokladı. Aşırı stres ve heyecan bu duruma yol açıyormuş. Bu durum ise kalbimin sol tarafındaki damarları zedelendi. Doktorum eve yollamayı riskli gördü ve hastaneye acil yatışım yapıldı. Artık acil kalp nakli olmam gerekiyor” diyor. Aralık 2016’dan bu yana hastanede olan Güreş, şöyle devam ediyor: “Tedavim sırasında iki hastaya uygun kalp bulundu. Bize de sıranın gelmesini bekliyoruz. Ülkemizde bağışlar zayıf. Başka ülkelerde aileye sorulmadan organlar alınabiliyor. Kendi ülkemde de böyle olmasını isterim. Ben de diğer organlarımı bağışladım. Toprak olacağına hayat olsun diyorum. Günah diyorlar ama günahı falan yok, hayat kurtarıyorsun.” 6 yıldır nakil bekliyor İsmail Demirok da 53 yaşında. 35 yaşından bu yana tedavi görüyor. “Bir göğüs ağrısı ile hastaneye gittim. O zamandan bu yana hastayım. 6 yıldır da nakil olmak için bekliyorum. Yürüyemiyorum, halsizim, ayakkabımı bile giyemez hale gelince hastaneye yatırıldım. 7.5 aydır hastanede yatıyorum” diyen Demirok, “Duyarlı vatandaşların organ nakli bağışında bulunmalarını bekliyoruz” çağrısını yapıyor. ‘7 aydır kalp bekliyor’ 57 yaşındaki Emre Çap ise 5 yıldır kalp hastası. Kalp büyümesi ve ardından kalp yetmezliği sorunu ortaya çıkan Çap’da hastanede tedavi gören ve acil nakil bekleyen hastalardan. 5 yıl önce anjiyo olan Çap, “Damar tıkanıklığı yoktu. Yalnızca kalp büyümesi var dediler. O günden bu yana da tedavi görüyorum. 7 aydır uygun kalbin çıkmasını bekliyorum. Neden ülkemizde bağışlar yetersiz ” diye soruyor. Doğuştan kalp hastası 22 yaşında olan kardeşinin kalp nakli beklediğini söyleyen Murat Abuçka da şunları kaydediyor: “Samsun’da yaşıyoruz. Kardeşim Kerem, doğuştan kalp hastası. Morarıyordu, hastaneye götürdük. Doktor yarım kalple doğduğunu, kalbinin de delik olduğunu söylediler. 2 yıl sonra ilk kalp ameliyatını İstanbul’da oldu. Ardından birkaç yıl sonra ikinci ameliyat oldu. 18 yaşında kontrole geldiğimizde, hastanede kalp krizi geçirdi. 24 saat yoğun bakımda kaldı, kalbine pil takıldı. Kalp nakli olması gerektiği söylendi. 6.5 aydır hastanede uygun kalbin çıkmasını bekliyoruz. İnsanlardan organ bağışı konusunda duyarlı olsun. Bunun günahı yok.” 'Bebeğime ninni bile söyleyemedim' 37 yaşındaki Yıldız Güven Çakıcı ise 5 yıl önce, doğum sonrası kalp hastalığı ile tanıştı. 10 yıl çocuk hasreti çeken Çakıcı, bebeğini kucağına aldıktan birkaç ay sonra hastane yolunu tuttu ve kalp nakline doğru giden sürece tanıklık etti. Çakıcı, yaşadıklarını gözyaşları içinde şöyle anlatıyor: “Hamileliğin vücuda bindirdiği yük, vücuda zorlama yapıyormuş. Hastalığım da doğumdan sonra çıktı. 6 ay sonra kalp toparlanır dediler ama olmadı. İlk günlerde doğumun verdiği bir şey diye düşündüm, geçer sandım. Bebeğimi daha çok kucağımda tutmak için erteledim. Ama sonrasında çocuğuma ninni bile söyleyemedim. Nefesim gitti, makine gibi bir ses çıkmaya başladı vücudumda. Cızırtı sesiyle çocuğumu uyutuyordum. Çocuğum 10 yıl sonra oldu. O sırada babam felç geçirdi, sonra kayınpederim pankreas kanseri oldu. Telaşın içinde hamile olduğumu bebeğim 5 aylıkken öğrendim. Doğru dürüst sevinemedim bile. Şimdi ise acil nakil listesindeyim. Çocuğum 6 yaşında. 3 aya yakındır hastanedeyim, çocuğuma hasret yaşıyorum. ”Kaynak: Cumhuriyet.com.tr