İstihdama katılan ve ev içinde çalışan çocuk sayısının 8 milyona ulaştığına ve bu çocukların haftalık ortalama 54 saatle Türkiye ortalamasının üzerinde çalıştırıldıkları belirlendi. Raporda, 2 milyondan fazla çocuğun zorunlu eğitim imkanına erişemediği, son 10 yılda 500 bine yakın kız çocuğunun evlendirildiği, çocuk istismar davalarının yüzde 700 arttığı ve adliyelerdeki 4 tecavüz davasından birinin çocuklarla ilgili olduğu belirtildi. ÇOCUK RAPORUCHP Parti Meclisi Üyesi ve Ankara Milletvekili Necati Yılmaz'ın hazırladığı raporda çarpıcı veriler yer alıyor. ÇOCUKLARIN NÜFUSTAKİ YERİ Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) açıkladığı verilere göre, Türkiye toplam nüfusu 2016 sonu itibariyle 79 milyon 814 bin 871 iken, çocuk nüfusu 22 milyon 891 bin 140 olarak kayıtlara geçmiştir. Çocuklar, ülke nüfusunun yüzde 28,7'sini oluşturmaktadır. Birleşmiş Milletler tanımına göre '0-17' yaş grubunu içeren çocuk nüfusu, 1935 yılında toplam nüfusun yüzde 45'ini oluştururken, 2015 yılında toplam nüfusun yüzde 29'una denk gelmektedir. Çocuk nüfusun toplam il nüfusu içindeki oranı illere göre incelendiğinde, en yüksek çocuk nüfus oranına sahip olan il, yüzde 47,4 ile Şanlıurfa’dır. Şanlıurfa ilini yüzde 47,1 ile Şırnak ve yüzde 45 ile Ağrı izlemektedir. Çocuk nüfus oranının en düşük olduğu iller ise yüzde 17,5 ile Tunceli, yüzde 19 ile Edirne ve yüzde 19,5 ile Kırklareli oluşturmaktadır. ÇOCUK İŞÇİLİKÜlkelerin gelişmişlik düzeyi açısından en önemli problemlerden biri çocuk işçiliğidir. Çocuk işçiler tüm dünyada ve ülkemizde ucuz işgücü ya da ücretsiz işçi olarak sömürülmektedir. Çalışan çocukların bir çok hakkı gibi eğitim haklarını da ellerinden alınmaktadır. TÜİK’in 2012 verilerine göre, 2006-2012 yılları çocuk işçiliğinde azalma eğiliminin durduğu ve özellikle tarım kesimindeki artış ile birlikte çocuk işçi sayısının tekrar arttığı bir dönem olmuştur. 2012 yılında çocuk işçi sayısı 893 bine ulaşmıştır. Çalıştırılan çocukların %44,7’si (399 bin kişi) tarım, %24,3’ü (217 bin kişi) sanayi ve %31’i (277 bin kişi) hizmet sektöründe yer almaktadır. 2006 yılı sonuçları ile karşılaştırıldığında tarım sektöründe çalıştırılan çocukların sayısının arttığı görülmektedir. Çocuk işçiliğinin %52,6’sı ücretli veya yevmiyeli iken, %46,2’si (413 bin kişi) ise ücretsiz aile işçisidir. Çocuk işçiliği, yoksulluk ve ekonomik sistemden kaynaklı olarak en çok Urfa, Şırnak, Ankara ve İstanbul gibi kentlerde yaygın olduğu görülmektedir. Çalışan çocukların iş yaşamına katılma nedenlerinin başında ise yoksulluk gelmektedir. İstihdam içinde değerlendirilmeyen ev işlerinde çalışan çocukların sayısı 1999 yılında 4 milyon 447 bin iken, 2006 yılında bu sayı 6 milyon 540 bine ulaşmıştır. 2012 yılı için ise bu rakam yaklaşık 1 milyon kişi artarak 7 milyon 503 bine yükselmiştir. Böylelikle 5-17 yaş arası toplam çalışan çocukların (istihdama katılan ve ev içinde çalışan) sayısı 8 milyon 397 bine ulaşmıştır. Toplamda çalışan çocukların tüm çocuklara oranı 1999’dan bu yana % 41’den % 56’ya çıkmıştır. Çalışan çocukların %49,8’i bir okula devam ederken, %50,2’si okula devam etmemektedir. Yaş grupları itibariyle, 6-14 yaş grubundaki çalışan çocukların %81,8’i, 15-17 yaş grubundaki çalışan çocukların ise %34,3’ü bir okula devam etmektedir. Çalıştırılan çocukların haftalık çalışma süreleri oldukça yüksektir. 6-17 yaş grubu haftalık çalışma saati ortalama 40 saat iken, 15-17 yaş grubunda ise bu 45,8 saattir. Haftalık ortalama çalışma süresi okula devam etmeyen çocuklar için ise 54,3 ile Türkiye ortalamasının üzerindedir. EĞİTİM Okula devam ederken çalışan çocukların sayısı, 2006-2012 yılları arasında % 64 oranında artarak, 272 binden 445 bine yükselmiştir. Okula devam etmeyen çocukların sayısı 2 milyon 314 binden, 1 milyon 297 bine gerilerken, okula gitmeyen çocuklar arasında ekonomik faaliyetlerde çalışanların oranı % 27’den % 35’e yükselmiştir. Okulu terk etmiş olan toplam çocuk sayısı 190 bin 716’dır. Mevsimlik tarım işçisi çocukların % 50’si okulunu terk etmiş, devam edenlerin % 57’si ise düzenli olarak okula gidememektedir. 2015-2016 eğitim öğretim yılında okula devam etmeyen 143 bin kız çocuğu bulunmaktadır. 6-18 yaş arası 2 milyon 715 bin çocuk zorunlu eğitim imkanına erişememektedir. Türkiye’de erkek ve kız çocuklarının ilköğretimde okullaşma sayılarına bakıldığında erkeklerden farklı olarak 600,000 kız çocuğunun okula gidemediği görülmektedir. Bu nedenle Türkiye, UNICEF’in temel eğitimde cinsiyet eşitliğinin sağlanması ve bu konuya daha fazla duyarlılık gösterilmesi nigerekli gördüğü 25 ülke arasında yer almaktadır. ÇOCUK İSTİSMARI Ülkemizde kadınların yüzde 26’sı 18 yaşından önce evlenmekte, yüzde 10’u ilk çocuğunu 18 yaşından önce kucağına almaktadır. Son 10 yılda 482 bin 908 kız çocuğu evlendirilmiştir. 2015’te evlendirilenlerin 31 bin 337’si kız, bin 483’ü erkek çocuğudur. Türkiye, çocuklara karşı cinsel istismar, taciz ve tecavüz olaylarında dünyada ilk sıralarda yer almaktadır. Son 10 yılda çocuk istismar davaları yüzde 700 artmıştır. Ocak 2016- Aralık 2016 tarihleri arasında 368 kız çocuğunun cinsel istismara uğradığı belirtilmiştir. Cinsel istismara uğrayan kız çocuklarının % 3’ü engelliyken, bu cinsel istismarların % 59’unun okullarda yaşandığı tespit edilmiştir. Bunun dışında kız çocukları sokakta, zorla götürüldükleri evlerde, alıkonuldukları araçlarda, kandırılarak götürüldükleri evlerde, kurslarda, otobüslerde ve parklarda cinsel istismara uğramıştır. Adliyelerdeki 4 tecavüz davasından biri çocuklarla ilgilidir. Adalet Bakanlığı’nın 2014 verilerine göre, her ay Adli Tıp Kurumu’na 650 çocuk cinsel istismarı vakası gönderilmektedir. Dünyada son 4 yılda çocuklara yönelik taciz veya şiddet uygulamaları yüzde 90 artmıştır. Tecavüzcülerin tahminen % 5'i ortaya çıkarken % 95'i gizli kalmaktadır. Erkeklerin yüzde 8,7’si; kadınların yüzde 7,2’si çocukluklarında cinsel tacize uğradığı belirtilmiştir. Kız çocuklarının ise çoğunlukla akrabaları tarafından cinsel tacize maruz kaldığı belirtilmiştir. İstismarcıların yüzde 9’u çocukla aynı evde yaşamaktadır.Kaynak: Cumhuriyet.com.tr