Bir kimse yaptığı davranışın sonucundan kimin yararlanacağına bakmalı ve ona göre spartaküs mü yoksa brütüs mü olduğuna karar vermeli... Pirüs zaferi için yola çıkanlar kimsenin birşey kazanmadığıyla değil herkesin ve ulusun ne çok şey kaybettiği ile dövünecektir. Herkes Değerlidir. Ümit de... Ümit belki daha çok değerlidir. Ama bu bölünmenin öznesi olmak bu değerler dengesini çok değiştirecektir. Ümit ile her uğraşa sırt sırta girebilirdim. Artık değil... Bir bilim adamı herşeyi sorgulamalıdır. Kendisini de, hırslarını da, dostlarını da... Ümit kimsenin ihtiras tramvayının batmanı olmamamıydı. O sert, o şövalye, o onurlu duruş sözde ilkelerin mezesi olmamalıydı. Ümitin ve arkadaşlarının haklı oldukları pek çok konu da olabilir. Belki bir çok konuyu kendileriyle ben de paylaşıyorum... Ama yöntem bu değildir. Karşı çıkış bu değildir. Örgüt içi demokrasi bu değildir... Bugüne değin Silivri duruşmaları için Baro seçimlerine zaman ayıramadım. bu bölünmüşmüğü önlemeye gücümün yetmeyeceğini de biliyorum. Hiç değilse önce ilkeye seçim yitirtme tehlikesini uzaklaştırmak gerekirdi. "Askerin kimi sevdiği" önemli değil sizin neyi sevdiğiniz önemli... Örneğin paylaşmayı sevmek, bölüşmeyi sevmek, ortak aklı sevmek, ilkeyi, önemli kaleleri diktaya karşı korumayı sevmek... Yol yakın iken, Henüz hataları düzeltme olanağı varken içerideki yüzlerce aydının, kimsesizin, düşünenin yazgısı hukukun üstünlüğü ilkesini koruyacak kurumlara bağlı iken bu yanlıştan dönebiliriz. KİMSE SPARTAKÜS DEĞİLDİR. SPARTAKÜSLER DE MUSTAFA KEMALLER DE BİR DAHA GELMEZ. AMA TARİH MİLYONLARCA BRÜTÜS İLE DOLUDUR. Av. Celal Ülgen