Zaten aç... Belediye nohut veriyor... Makarna yanında... Seviniyor o zaman “ekonomik kriz bize dokunmaz” diye... * Her dört kişiden birisi yoksul... 15 milyon... Senede bir gün olsun ailesini alıp da bir restoranda yemek yeme olanağı yok... Tek pantolonla yaşıyor, çalınsa donla kalacak... Kömür validen... Soba partiden... Battaniyesini verdiler bu sene... “Ekonomik kriz bize dokunmaz” diye keyifli... * Diyelim ki krize karşı meydanlara dökülen İspanyolu, Yunanlısı... Tiyatrosunu, operasını, yaz tatilini, ayda dört kez restoranını, gece eğlencesini, yeni arabasını, kredi kartını, hafta sonu partilerini, mavi yolculuğunu geri istiyor... Bu?.. Zaten yok... Otuz senedir İstanbul’da, ayağı deniz görmemiş... * (Birleşmiş Milletler’in “yaşam kalitesi” sıralamasına göre Yunanistan 10’uncu, İspanya 22’nci, Türkiye 50’nci sırada...) * Benzin mesela... Sokağa dökülenlerin camları kırdıkları Yunanistan’da benzinin litresi 1.7 Avro... İspanyollar 1 milyon kişi yürüdü; benzin 1.4 Avro... Türkiye’de 2.1 Avro... İtiraz eden var mı?.. Yok... Maaşının yarısını verip depoyu dolduruyor, “ekonomik kriz bize dokunmaz” diye gidiyor... * İsyan eden İspanya’da bata bata 3 bin şirket (orada her dükkân, mağaza, atölye bir şirkettir) iflas etti... Türkiye’de bir yılda kapanan işyeri sayısı 450 bin... “Kriz bize dokunmaz” diyor... Akıllı yani... * Bir bakıma iyi... Çoğunluğu yaşamın tadına varamamış, insan gibi yaşayacak geliri hiç olmamış, düşe kalka yaşamaya alışmış bir toplum olmanın avantajı... Krize karşı bağışıklık sistemi bir bakıma... Kriz bize dokunmaz... * Keriz ile kriz arasındaki doğru orantıdır aynı zamanda bu... Birincisi çoksa... İkincisi yoktur...