Gülen’in 28 Şubat sürecindeki tavrını eleştirirken, “Bunda Amerika’nın da rolü vardı” diyen Şevket Kazan, yıllar sonra Gülen’i şu sözlerle eleştiriyor: “Fethullah Hoca’nın ordunun içerisindekiaskerlerle bağlantısı vardı. Ordunun içerisindeki askerlerin etkili olabilmesi için de mutlaka Amerika ile diyaloğun kurulması lazımdı. O andan sonra bir yolunu buldu, Amerika’ya gitti. 28 Şubat’taki Gülen’in tavrına çok girmek istemiyorum. Onlarla hesabımız bizim mahşer günü...” .. ve Refah kapatılıyor 6 Haziran 1997 tarihli gazetelerde yayımlanan bir haber Türkiye’yi yeniden dalgalandırdı. Genelkurmay Başkanlığı tüm birliklere gönderdiği “gizli” emirle, irticai faaliyetlere destek sağlayan bazı mağazalardan alışveriş yapılmamasını istiyordu. Cemaate yakın şirketler de bu listenin içerisindeydi. Bu tablo Gülen için büyük bir sürprizdi. Verdiği desteğe karşın kendisi de irtica suçlamasından kurtulamamıştı. Gazeteci Fehmi Çalmuk, MGK toplantısında üzerinde durulan en önemli konulardan birinin Gülen cemaati olduğunu ancak cemaatin bunu fark etmediğini belirtirken, çok çarpıcı bir iddiayı dile getiriyor: “28 Şubat kararlarından biri, Fethullah Gülen’i tutuklamak ve okullarını kapatmaktı. Ben bunu bizzat Erbakan’dan duydum. Erbakan bu öneriye ısrarla karşı çıkmıştı. Türk bayrağını yurtdışında dalgalandırıyor diye askerlere en büyük propagandayı Erbakan MGK toplantısında yapmıştır.” RP için sonun başlangıcı 21 Mayıs 1997’de yaşandı. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Vural Savaş, 21 Mayıs 1997’de bir basın toplantısı yaparak, “kan içici vampirler” diye nitelediği RP’ye kapatma davası açtığını açıkladı. Gülen ise RP’nin Anayasa Mahkemesi’nde devam eden kapatılma davasısırasında seçime gitmenin daha akıllıca olduğunu belirtiyordu. Böylece RP’ye giden oyların önü kesilecekti. Bu mesajlar RP’lilerle Gülencileri bir kez daha karşı karşıya getiriyordu. Tarih 16 Ocak 1998’i gösterdiğinde Refah Partisi için sona gelinmişti... Dönemin Anayasa Mahkemesi Başkanı Ahmet Necdet Sezer, RP’nin temelli kapatıldığı kararını açıkladı. 2’ye karşı 9 oy ile alınan kararla RP, “Laik Cumhuriyet karşıtı eylemleri tespit edildi” gerekçesiyle kapatılmıştı. RP’nin kapatılmasıyla bağımsız kalan 150’ye yakın milletvekili ise kapatma olasılığına karşı 17 Aralık 1997’de kurulan Fazilet Partisi’ne geçmişti. ERBAKAN: Gülen’in ipiyle kuyuya inilmez 1994 ve 1995 yılları Milli Görüş’ün o güne kadarki en büyük zaferini elde ettiği yıllar olarak tarihe geçti. 1994 yerel seçimlerinin ardından 1995 seçimlerinde Refah Partisi, aldığı yüzde 21.37 oy oranı ve kazandığı 158 milletvekili ile birinci parti oldu. Erbakan uzun aradan sonra siyasete döndü, tekrar yükselmeye başladı. Ancak cemaatle arasındaki sular bir türlü ısınmıyordu. Gülen’in Erbakan’la yalnızca bir kez bir okulun diploma töreninde bir araya geldiklerini anımsatan gazeteci Fehmi Çalmuk, şöyle diyor: “Erbakan, Gülen hakkında çok konuşmazdı. Yalnızca ‘Biz kendisiyle beş kez namazlarda buluşuyoruz’ der geçerdi. Ancak ben özel sohbetlerinde Fethullah Gülen’in ipiyle kuyuya inilmeyeceğini söylediğini biliyorum.” Erbakan, başlangıçta hükümet ortağı olamadı ama kısa süren ANAYOL hükümetini yıkarak, DYP ile hükümet kurmayı başardı. Çiller’in, can düşmanı gördüğü Erbakan ile hükümet kurması ve Erbakan’ı başbakan yapması herkesi şoke etti. Önce Kaddafi krizi, ardından Susurluk kazası, Taksim’e cami, Başbakanlık konutunda tarikat liderleriyle yemek gibi tartışmaların ardından. 28 Şubat geldi, çattı... 28 Şubat’a Gülen desteği Sincan halkı, 4 Şubat 1997 sabahı tank sesiyle uyandı. Sokaklardaki tankları gören Sincanlılar, darbe olduğunu sanmışlardı. Tankların yürümesinden 24 gün sonra, 28 Şubat’ta Cumhurbaşkanı Demirel’in başkanlığında toplananMGK, tam 9 saat görüşmelerini sürdürdü. Toplantıdan çıkan sonuçlar “postmodern darbe” diye niteleniyordu. Yol ayrımı 28 Şubat süreci zaten birbirlerine fazla güvenmeyen Milli Görüş ile Gülen hareketlerinin aralarının daha da açılmasına neden oldu. 28 Şubat sonrasında televizyon ekranlarında Erbakan’a seslenen Gülen’in “Hükümet gitsin” sözleri ertesi gün tüm gazetelerin manşetindeydi. Gülen, şöyle diyordu: “Şimdi Türkiye’yi idare edenler, ekonomi ve anarşi konusunda ve dış politikada başarılı olsalar da, muhalefetle iyi geçinmeyi becerememişlerdir. Dini, şov malzemesine çevirip istismar etmişler ve ülkeyi gerilime sürüklemişlerdir. Bu hükümet derhal bırakıp gitmelidir...” İSRAİLLİ BEBEKLER Özal’ın dini kesimlere sağladığı kolaylıklar, RP’nin de işine yaradı. MSP döneminde Kombassan’la başlayan şirketleşmelere yenileri katıldı. Ahmet Tekdal liderliğindeki RP, 25 Mart 1984 yerel seçimlerinde yüzde 5 oy aldı. Şanlıurfa ve Van belediyelerini RP kazandı. Gençliğe yönelik Milli Gençlik Vakfı MGV, işçi kesimine yönelik Hak-İş kurulmuştu. Bu durum, MSP tabanının Fethullah Gülen’e kaymasını bir noktada durdurdu. 29 Kasım 1987 seçimlerinde yüzde 7 oy alan RP, barajı geçemediği için Meclis’e giremedi. Siyaset yasağı diğer yasaklılar gibi 6 Eylül 1987’de yapılan halkoylamasıyla sona eren Necmettin Erbakan, 11 Ekim 1987’de RP’nin genel başkanı seçildi. Dergileri, yayınevleri, yurtları, dünyanın çeşitli bölgelerinde kolejleri ve okullarıyla en büyük cemaat haline gelen Gülen cemaati, bir süre sonra sesini daha iyi duyurabilmek için, Zaman gazetesini satın aldı. 1990’lı yıllarda Milli Görüş ile Fethullah Gülen cemaati arasında açıktan yapılan ilk kavga Körfez Savaşı sırasında yaşandı. Irak’ın Kuveyt’i işgal etmesiyle başlayan körfez krizi sırasında hükümet kanadı Irak’a bomba yağdıran ABD yanlısı tutum içindeyken, Bülent Ecevit ve Necmettin Erbakan Irak’ın yanında yer aldı. Bu kamplaşmaya cemaatler de karıştı. İslami grupların çoğunluğu ABD’ye karşıydı. Tam bu sırada Fethullah Gülen, Körfez Savaşı’yla ilgili bir konuşma yaptı. Bu konuşmasında “İsrailli bebeklerin durumuna ağladığını” belirtti. RP’liler Gülen’e çok kızdı. Milli Gazete açıkça Fethullah Gülen’i eleştiren yayın yaptı. Fethullah Gülen’e bağlı Zaman gazetesinin yanıtı gecikmedi. Erbakan “Irak’ı destekliyorum” demesine karşın, ABD müttefiki olan Suudi Arabistan Kralı’na, Irak’a karşı yaptıkları savaşta başarılar dileyen mesaj göndermişti. Bir dergide yer alan bu haberi Zaman gazetesi de yayımlayarak Erbakan’ı ikiyüzlülükle suçladı. 1991 seçimlerinde RP oylarını katlıyor, 16.8 oy alarak TBMM’ye 62 milletvekili sokuyordu. Özal’ın ölümü ve ardından Demirel’in Cumhurbaşkanı oluşu da RP’ye yarıyordu. DYP’nin yeni genel başkanı Tansu Çiller, RP ile mücadele edebilmek için Gülen’le yakınlaştı. İkilinin görüşmesi medyada yer buldu. Papa’yla görüştü RP kapatılıp tarihten silindi. Erbakan siyasi yasaklı olurken medyada Gülen rüzgârı esiyordu. Gülen’in ihtişamlı iftar yemekleri, lüks otellerdeki davetleri, devlet erkânından, sanat dünyasına kadar önemli isimlerin kendisine övgüler yağdırdığı bir dönem yaşanıyordu. Gülen’in 9 Şubat 1998’de Vatikan’da dinler arası diyalog adına Katolik dünyasının lideri Papa II. John Paul ile yaklaşık 30 dakika süren bir görüşme yapması, Türkiye’deki etkisini daha da artırdı. Ancak beklenmedik bir anda bir sürprizle karşılaştı. Ankara Emniyet Müdürü Cevdet Saral’a bağlı olarak çalışan, Ankara Emniyet Müdür Yardımcısı Osman Ak, İstihbarat Şube MüdürüErsan Dalman, İstihbarat Müdür Yardımcısı Zafer Aktaş’ın başını çektiği bir grup polis, yasadışı telefon dinlemesi yaptıkları gerekçesiyle görevlerinden alındı. İlginç olan şey ise Cevdet Saral tarafından aynı dönemde hazırlanan 89 sayfalık raporda, Gülen’in, laiklik için bir tehdit oluşturduğunun ifade edilmesiydi. Tüm bu gelişmeler üzerine bir kez daha sesini duyurma gereksinimi duyan Gülen, 15 Haziran 1998’de bir dönemin ünlü haber spikeri Reha Muhtar’a konuşuyordu: “Ben, Cumhuriyeti Müslümanlıkla hiçbir zaman ters görmediğimi, Müslümanlık için çok önemli bir sistem olduğunu hemen her fırsatta vurguladım. Bu bir iddia, şimdiye kadar da birkaç defa oldu. 40 senelik vaazlarım bandrollü satılıyor, bunların bir tek kelimesinde Cumhuriyet aleyhtarlığı yaptığıma dair şey bulsunlar, ben o rapordaki her şeyi kabul ediyorum.” Gülen’in kâbus günü 18 Haziran 1999 Cuma günü, Fethullah Gülen ve cemaati için kâbusun başladığı kara gün olarak tarihe geçti. ATV televizyonunda Gülen’e ait bir video kaset yayımlandı. Kasete göre Gülen, şöyle konuşuyordu: “Durmadan hazırlanmalıyız. Hem de hiç durmadan... Zamanı gelince, uygun boşluk bulunca maratona geçeriz. Dikkatli olmalıyız. Erken harekete geçersek tepemize binerler. Başka kuvvetler var bu ülkede. Bunları hesap ederek temkinli yürümekte yarar var.” Çoğu FP’li milletvekili, bu durumu “oh olsun” diye karşılıyordu ancak FP’li milletvekili Bülent Arınç, şöyle diyordu: “Belki başkaları için söylenebilecek sözlerin Sayın Gülen için söylenmesi bana göre talihsizliktir. Ama bu konudaki en iyi değerlendirmeyi sanıyorum onu yıllardan beri tanıyan kamuoyu yapacaktır.” Önce Erbakan yemişti darbeyi, ardından Gülen...