Türkiye öğrenci hareketi liderlerinden ve 68 kuşağının simge isimlerinden Deniz Gezmiş’in annesi, emekli öğretmen Mukaddes Gezmiş (94) dün İstanbul Selimiye’deki evinde yaşamını yitirdi. Mukaddes Gezmiş, geçen temmuz ayında beyin kanaması geçirerek hastaneye kaldırılmış ve tedavi altına alınmıştı. Deniz Gezmiş’in ağabeyi Bora Gezmiş, annesinin ölümünü, sosyal medya üzerinden, “Artık elini tutamayacağım. Annemi kaybettik” diye duyurdu. <br> <div>Cumhuriyet’e konuşan Deniz Gezmiş’in kardeşi Hamdi Gezmiş, annesinin temmuz ayında beyin kanaması geçirdiğini kaydederek, “Yatağa bağımlı hale gelmişti. Bir kaç gündür ayaklarında sorunlar başlamıştı. Doktorları getirip götürüyorduk. Saat 15.45 gibi hiçbir acı çekmeden huzur içinde yaşamını yitirdi” dedi.</div> <br> <div>Mukaddes Gezmiş’in cenazesi bugün Selimiye Camii’nde kılınacak öğle namazının ardından Karacaahmet Mezarlığı’nda toprağa verilecek.</div> <br> <div><strong> 'İçimde bir şeyler koptu'</strong></div> <br> <div>Hamdi Gezmiş, yazarımız Can Dündar’ın kaleme aldığı ve anılarını anlattığı “Abim Deniz” kitabını Mukaddes Gezmiş’e yaşamını yitirmeden önceki gün gösterdiğini söyledi. Kitapta annesinin Deniz Gezmiş’e “Deno” diye takıldığını anlatan Hamdi Gezmiş, idam günü annesinin yaşadığı acıyı şöyle aktarıyor: “Beşini altısına bağlayan gece evde baş başaydık. Radyonun başına bekledik sabaha kadar... Uzanmıştık, arada dalıyorduk; sonradan söyledi annem, infazın yapıldığı saatlerde sıçrayarak uyanmış, ‘Bir an içimden bir şeyler koptu’ diye anlattı... 07.00 ajansında ilk haber olarak verildi. ‘Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan bu sabaha karşı idam edildiler’ diye bildirildi. Annem arka odadaydı. Duydu, feryadı kopardı. Yere attı kendini, bağırmaya başladı. ‘Gitti oğlum, Deniz’im’ diye ağlıyordu... Akşam babamla Bora abim geldiler... Annem ‘Gördün mü çocuğumu?’ diye sordu. ‘Gördüm, sarıldım’ dedi babam... ‘Nasıldı?’ ‘Boynunda bir morarmışlık vardı. İp izi...’ Günlerce ağladı annem; günlerce ağladı...”</div> <br> <div>Hamdi Gezmiş, annesinin Deniz’e duyduğu hasreti “Zaman zaman, ‘Çıkar şu mektupları bir bakayım’ der abimin attığı kartpostalları inceler, ‘Ah canım ne güzel yazmış’ diye iç çekerdi” ifadeleriyle dile getiriyor.</div> <br> <div><strong> Deniz’e son ziyaret</strong></div> <br> <div>Kitapta, anne Mukaddes Gezmiş’in mezarı son kez ziyareti şu ifadelerle anlatılıyor: “Mukaddes Hanım ne zaman Ankara’dan bahsedilse, ‘Gözü kör olsun’ diye lanet okumasına rağmen sık sık oğlunun mezarını ziyarete geldi. Son kez 2008 Temmuz’unda oğlu Hamdi Gezmiş’le gitti. Ayakları tutmuyordu. Hamdi Gezmiş, arabayı mezarlığın yanına kadar yaklaştırdı. Mukaddes Hanım, arabanın içinde oğlu için dua etti. Ağladı. Acının en sıcak döneminde, oğlunun mektuplaına kapandı. Büyük siyah torbadan çıkan paltosunu, parkasını, kazağını, çamaşırlarını koklayarak hasret giderdi. Aynasında yüzünü, sigarasında dudaklarını aradı..”</div> <br> <div><img src="http://www.cumhuriyet.com.tr/Archive/2014/11/20/145571_resource/mukaddesgezmis.jpg" alt="" /></div> <br> <br> <div>Deniz Gezmiş'in annesi Mukaddes Gezmiş İstanbul'da yaşamını yitirdi. 98 yaşındaki Mukaddes Gezmiş Temmuz ayında hastaneye kaldırılmıştı. Deniz Gezmiş'in ağabeyi Bora Gezmiş, facebook hesabında, "annemin eli elimde" yazarak aşağıdaki fotoğrafı paylaşmıştı:</div> <br> <div>1954 yılında Sivas Yıldızeli'nde çekilmiş bir fotoğraf. Cemil Gezmiş ve Mukaddes Hanım öğretmen. 3 çocuk: Bora, Hamdi ve Deniz Gezmiş<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> Cumhuriyet</div>