Danıştay 2. Daire 2008/2463 E., 2010/5121 K.

Aydın İli, …… Devlet Hastanesi'nde Hemşire olarak görev yapan davacının, özel hizmet tazminatı, yan ödeme ve ek gösterge oranlarının bitirmiş olduğu üst öğrenim dikkate alınarak belirlenmesi ve geçmişe dönük maaş farklarının tarafına ödenmesi için yaptığı başvurunun reddine ilişkin 11.5.2004 günlü, 9246 sayılı işlemin iptali ile ön lisans programından mezun olduğu 10.9.2001 tarihinden itibaren özel hizmet tazminatı, yan ödeme ve ek gösterge karşılığı tutar ile diğer özlük haklarının tazminine karar verilmesi istemi.

İsteğin Özeti : Aydın 1. İdare Mahkemesi'nin 28.9.2005 günlü, E:2004/582, K:2005/912 sayılı kararının, dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Cevabın Özeti : Cevap verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : ...

Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı : ...

Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay İkinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü:

Dava; Aydın İli, …… Devlet Hastanesi'nde Hemşire olarak görev yapan davacının, özel hizmet tazminatı, yan ödeme ve ek gösterge oranlarının bitirmiş olduğu üst öğrenim dikkate alınarak belirlenmesi ve geçmişe dönük maaş farklarının tarafına ödenmesi için yaptığı başvurunun reddine ilişkin 11.5.2004 günlü, 9246 sayılı işlemin iptali ile ön lisans programından mezun olduğu 10.9.2001 tarihinden itibaren özel hizmet tazminatı, yan ödeme ve ek gösterge karşılığı tutar ile diğer özlük haklarının tazminine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.

Aydın 1. İdare Mahkemesi'nin 28.9.2005 günlü, E:2004/582, K:2005/912 sayılı kararıyla; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 4. maddesi ile "Zam ve Tazminatlar" başlığı altında yeniden düzenlenen 152. maddesinin "(II) Tazminatlar" başlıklı fıkrası ile anılan maddeye dayanılarak çıkarılan ve 1.1.2004 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 15.4.2004 günlü, 25434 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 2004/6996 sayılı Bakanlar Kurulu Kararında yer alan düzenlemeler dikkate alındığında, yüksek öğrenim görmüş sağlık personeline ödenen oranda tazminat tutarından yararlanabilmek için bitirilen üst öğrenimin mesleki alanda olması gerektiği, davacının mezun olduğu Açıköğretim Fakültesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği Önlisans Programının İktisadi ve İdari Programlar arasında yer aldığı ve mesleki nitelikte olmadığı, bu nedenle dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, davanın ek gösterge ile ilgili kısmına gelince, 657 sayılı Yasa'ya ekli I sayılı cetvelin III Sağlık Hizmetleri Sınıfı bölümünün c/1 bendinde, kadroları bu sınıfa dahil olup da, bu bölümde sayılanlar dışında kalanlardan yükseköğrenim görenlere verilecek ek gösterge rakamlarının belirlendiği, burada yükseköğrenimin mesleki olup olmaması yönünde bir ayrıma gidilmediği, dolayısıyla, iki yıllık ön lisans programını bitirerek 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 3/a maddesinde tanımlanan yükseköğretim mezunu olan davacıya zaten dört yıllık lisans mezunları dışında yükseköğrenim görmüş personele ödenen oranda ek gösterge ödenmekte olduğundan, davacının talebinin bu kısmının reddinde de hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

Davacı; bitirmiş olduğu üst öğrenimin mesleğiyle ilgili bir üst öğrenim olduğunu öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun, 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 4 üncü maddesi ile zam ve tazminatlar başlığı altında yeniden düzenlenen 152 inci maddesinin (II) Tazminatlar başlıklı fıkrasında; görevin önem, sorumluluk ve niteliği, görev yerinin özelliği, hizmet süresi, kadro unvan ve derecesi ve eğitim seviyesi gibi hususlar gözönüne alınarak bu Kanun'da belirtilen en yüksek Devlet Memuru aylığının brüt tutarının Bakanlar Kurulunca belirlenecek esas ölçü ve nispetler dahilinde tazminat olarak ödeneceği, (b) bendinde ise sağlık hizmetleri sınıfına dahil olup da, bu görevleri ile ilgili olmayan bir üst öğrenimi bitirenler için, önceki öğrenim durumlarına ait tazminat oranlarının esas alınacağı belirtilmiştir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun anılan 152 inci maddesine dayanılarak çıkarılan ve dava konusu işlem tarihi itibariyle yürürlükte olan, 15.4.2004 günlü, 25434 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak 1.1.2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe giren 2004/6996 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı'nın 4. maddesinde; bu Karara ekli I, II ve III Sayılı Cetvellerde yer alan zam ve tazminatların ödenmesinde bu maddede belirtilen esaslara uyulacağı, anılan maddenin ( F ) bendinde de, kurumların teknik ve sağlık hizmetleri sınıflarına ait kadrolarında bulunanlardan, bulundukları hizmet sınıflarına atanılabilecek mesleki bir üst öğrenimi bitirenlere, kariyerleri (mesleki üst öğrenimleri) esas alınarak özel hizmet tazminatı ödeneceği, kadroları teknik ve sağlık hizmetleri sınıflarında bulunanlardan, bulundukları hizmet sınıflarından bir kadroya atanılamayacak herhangi bir üst öğrenimi bitirenlere ise bitirdikleri üst öğrenimden dolayı özel hizmet tazminatı ödenmeyeceği kuralına yer verilmiştir.

Bu düzenlemeler dikkate alındığında, anılan Bakanlar Kurulu Kararına ekli (I) ve (II) sayılı Cetvellerde belirtilen ve yüksek öğrenim görmüş Sağlık Hizmetleri ve Yardımcı Sağlık Hizmetleri Sınıfı personeline ödenen oranda tazminat tutarından yararlanılabilmesi için, bitirilen üst öğrenimin mesleki alanda, yani sağlık programları bölümünde olması gerektiği açıktır.

Dava dosyasının incelenmesinden, Aydın İli, …… Devlet Hastanesi'nde Hemşire olarak görev yapan davacının, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi İktisadi ve İdari Programlar Bölümünün iki yıl süreli Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programından mezun olduğundan bahisle özel hizmet tazminatı, yan ödeme ve ek gösterge oranlarının bitirmiş olduğu üst öğrenim dikkate alınarak belirlenmesi ve geçmişe dönük maaş farklarının tarafına ödenmesi için yaptığı başvurunun dava konusu işlemle reddi üzerine görülmekte olan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun, yükseköğretime nasıl girileceğini düzenleyen ve bu düzenleme çerçevesinde esaslarını belirlemede Yükseköğretim Kurulu'na yetki veren, "Yükseköğretime Giriş" başlıklı ve 18.8.1983 günlü, 2880 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle değişik 45. maddesinin (a) fıkrasının 3. paragrafında, bir mesleğe yönelik programlar uygulayan liselerin mezunlarının, Yükseköğretim Kurulu tarafından belirlenecek aynı alanda bir yükseköğretim kurumuna girerken, başarı notlarının ayrıca tespit edilecek bir katsayı ile çarpılmak suretiyle değerlendirilerek giriş sınavı puanlarına ekleneceğinin belirtildiği; aynı maddeye 4207 sayılı Kanun'un 2. maddesiyle eklenen (e) fıkrasında ise; mesleki ve teknik orta öğretim kurumlarından mezun olan öğrencilerin istedikleri takdirde bitirdikleri programın devamı niteliğinde veya buna en yakın programların uygulandığı, öncelikle kendi mesleki ve teknik eğitim bölgesi içinde yer alan veya bölgesi dışındaki meslek yüksekokullarına sınavsız olarak yerleştirilebilecekleri kuralına yer verilmiş olup, Yükseköğretim Kurulu Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi (ÖSYM) tarafından hazırlanan ve basımı, dağıtımı ve uygulanması da, Yükseköğretim Genel Kurulu'nun kararları ile kabul edilen ve muhtelif yıllara ait Öğrenci Seçme Sınavı Kılavuzlarında, sağlık meslek lisesi mezunlarının söz konusu kural çerçevesinde Anadolu Üniversitesi, Açıköğretim Fakültesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programına yerleştirilirken belirtilen kolaylıklardan yararlandırılmaları konusunda düzenlemelere yer verildiği görülmektedir.

Dava konusu olayda, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programının, davacının da bitirmiş olduğu sağlık meslek liselerinin devamı niteliğinde görülmesi sebebiyle anılan programın sağlık görevlileri açısından mesleki bir üst öğrenim olduğunun kabulü zorunludur.

Nitekim, Yükseköğretim Genel Kurulu'nun 14.2.2008 tarihli toplantısında, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programı'nın sağlıkla ilgili mesleki bir üst öğrenim sayıldığına karar verilmiş ve ayrıca, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 43. maddesinin (b) bendi uyarınca alınan ve Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programı'nın Sağlık Programları Bölümü bünyesine dahil edilmesinin uygun olmadığı ile sağlık görevlileri açısından bir üst öğrenim olarak değerlendirilmeyeceği yolundaki Yükseköğretim Yürütme Kurulu'nun 3.12.2002 tarihli kararı da, Danıştay İkinci Dairesi'nin, Danıştay Sekizinci Dairesi'yle müşterek yaptığı toplantıda verilen 16.3.2009 günlü, E.2008/3393, K:2009/1074 sayılı kararla iptal edilmiştir.

Öte yandan, Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı'nın 23.1.2009 günlü, 2371 sayılı görüş yazısında da, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programının sadece Sağlık Hizmetleri ve Yardımcı Sağlık Hizmetleri Sınıfı için bir üst öğrenim sayılacağına, ancak, Teknik Hizmetler Sınıfı için bir üst öğrenim sayılmayacağına karar verildiği görülmüştür.

Bu durumda, Sağlık Hizmetleri ve Yardımcı Sağlık Hizmetleri Sınıfında hemşire olarak görev yapan davacının bitirmiş olduğu Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Sağlık Kurumları İşletmeciliği Programının mesleki bir üst öğrenim olduğu sonucuna varıldığından, İdare Mahkemesi'nce, mezun olduğu programın mesleki bir üst öğrenim olmadığından bahisle davacının özel hizmet tazminatı ve yan ödemelerle ilgili talebine yönelik olarak davanın reddedilmesinde hukuki isabet bulunmamaktadır.

Kararın ek gösterge ile ilgili kısmına gelince;

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 43. maddesinin 527 sayılı KHK'nin 2. maddesi ile yeniden düzenlenen ( B ) bendinde, ek göstergenin, bu Kanuna tabi kurumların kadrolarında bulunan personelin aylıkları; hizmet sınıfları, görev türleri ve aylık alınan dereceler dikkate alınarak bu kanuna ekli I ve II sayılı cetvellerde gösterilen ek gösterge rakamlarının eklenmesi suretiyle hesaplanacağı, II sayılı cetvelde yer alan unvanlarda değişiklik yapmaya ve yeni unvanlar ilave etmeye Bakanlar Kurulunun yetkili olduğu hüküm altına alınmış, adı geçen KHK'nın 3. maddesi ile 657 sayılı Yasa'ya eklenen I sayılı Cetvelin 31.7.2003 günlü, 4969 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile yeniden düzenlenen "III - Sağlık Hizmetleri Sınıfı" bölümünün ( a ) bendinde, aylık aldıkları derecelere göre uygulanacak ek göstergeden faydalanacaklar belirtilmiş, ( b ) bendinde, diğer sağlık bilimleri lisansiyerlerinin aylık aldıkları derecelere göre yararlanacakları ek gösterge oranları gösterilmiş, ( c ) bendinde ise, kadroları bu sınıfa dahil olup da yukarıda sayılanlar dışında kalanlardan; yüksek öğrenim görenler ile diğerlerinden 1., 2., 3. ve 4. dereceden aylık alanlara uygulanacak ek gösterge oranları ayrı ayrı tespit edilmiştir.

Yukarıda yer alan mevzuat hükümlerine göre, kadroları Sağlık Hizmetleri Sınıfında olup da 657 sayılı Yasa'ya ekli I sayılı Cetvelin " III - Sağlık Hizmetleri Sınıfı " bölümünde sayılanlar dışında kalanlardan yükseköğrenim görenlere bu bölümde sayılan ek gösterge rakamlarının uygulanabilmesi için anılan personelin 1., 2., 3. veya 4. dereceden aylık alması gerekmektedir.

Dava konusu olayda ise, davacının "ek gösterge" rakamının yüksek öğrenim görmüş sağlık personeli gibi belirlenmesi için idareye başvurduğu 28.4.2004 tarihi itibariyle henüz 4. derecede olmadığı anlaşılmıştır.

Bu durumda, davacının ek gösterge rakamının bitirmiş olduğu üst öğrenime göre belirlenmesi yolundaki talebinin reddine ilişkin kısmı yönünden dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kısmen kabulü ile Aydın 1. İdare Mahkemesi'nce verilen 28.9.2005 günlü, E:2004/582, K:2005/912 sayılı kararın, davacının özel hizmet tazminatı ve yan ödemelerle ilgili talebine yönelik olarak davanın reddine ilişkin kısmının 2577 sayılı Yasanın 49. maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına; ek gösterge ile ilgili talebine yönelik olarak davanın reddine dair hüküm fıkrasının ise yukarıda belirtilen gerekçe ile onanmasına; aynı maddenin 3622 sayılı Kanun'la değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar da gözetilerek bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkeme'ye gönderilmesine, 27.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Danıştay 2. Daire 2008/2463 E., 2010/5121 K.

Bunlar da ilginizi çekebilir

Diş hekimi tarafından uygulanan hatalı tedavi - disiplin cezası verilmesine yer olmadığına ilişkin karar

Mükellefiyet Kaydının Re’sen Kapatılması

Danıştay 9. Dairesinden Mali Müşavir Sorumluluğu Hakkında Önemli Kararı

İFLAS HALİNDE Ba-Bs FORMU VERME YÜKÜMLÜLÜĞÜ

VERGİ TEKNİĞİ RAPORUNUN İHBARNAME İLE TEBLİĞ EDİLMEMİŞ OLMASI

Şirket Adına Düzenlenen Ödeme Emrinin Şirketin Bilinen Adreslerine Tebliğ Edilmeden Doğrudan Şirket Müdürünün İkametgah Adresine Tebliğ Edilmesi

KANUNİ TEMSİLCİ ADINA ÖDEME EMRİ DÜZENLENMESİNİN ŞARTI

Cumhurbaşını Erdoğan ‘ucube’ demişti: 8 yıl sonra karar verildi

BİLİNEN ADRESTE AĞABEYE YAPILAN TEBLİĞİN YASAYA UYGUN OLDUĞU

SÖZLEŞMEDE YER ALAN BİR HÜKÜM DOLAYISIYLA SÜRESİ KENDİLİĞİNDEN UZAYAN SÖZLEŞME İÇİN DAMGA VERGİSİ ALINMAZ