10 ST GÜN EŞİN ALTINDA 13 yaşındaki Samet’in de 10 yaşındaki kız kardeşi Ayşe’nin de okula kaydı var ama ikisi de bir yıl okuldan geri kalmış. Samet, yaptığı iş için şunları söylüyor: “Domates toplamak en zoru. İnsanı mahvediyor. Sabahtan akşama kadar bükülüyorsun, bitmiyor. Ağrı nasıl hissetmeyeyim, yan olmuşum böyle. Güneşin altında o kadar saat durabilir misiniz, 10 saat? 10 dakika duramazsınız.” Okullar açılalı bir ayı geçti ama mevsimlik tarım işçisi olarak çalışan çocukların yarısı okullarına dönemedi. Suriyeli çocuklar söz konusu olduğunda ise bu oran daha da artıyor. Türkiye’de 400 binden fazla çocuk aileleriyle birlikte mevsimlik tarım işçisi olarak çalışıyor. Sofraya konulan her besinde tarım işçisi çocukların emeği var. Ancak onlar, kimi zaman 11 saat çalışma karşılığında günde 20 lira kazanıyor. Hayata Destek Derneği Çocuk Koruma Ekibi, Adana’da mevsimlik tarım işçisi aileler ve çocuklarıyla iki ay geçirerek yaşadıkları çadır alanlarında onların hayatlarını, kaygılarını ve hayallerini dinlediler. Hazırladıkları “Göç Yolunda Geçen Çocukluk’’ başlıklı rapora göre, mevsimlik tarımda çocuk işçiliğinin koşulları şöyle: Haftada Çalışılan Gün Sayısı: Çocuk işçiler ve ailelerinin yüzde 68’i haftanın yedi günü, tatil yapmadan çalışıyor. Yüzde 24’ü ise haftanın beş veya altı günü tarlada işbaşı yapıyor. Günlük Mesai Saati: Çocuklar da dahil olmak üzere mevsimlik tarım işçilerinin yüzde 45’i 9-11 saat arası çalışıyor. Yüzde 45’i ise 11 saatten de fazla mesai yapıyor. Mevsimlik İşçilerin Geliri: Mevsimlik tarım işçilerinin yüzde 70’i günde 40 TL’nin altında yevmiye ile çalışıyor. Yaşlılar, kadınlar ve çocukların dahil olduğu bir kesim günde 20 TL’ye kadar düşen ücretler karşılığında mesai yapıyor. Bu miktar Suriyeli işçiler için daha da düşüyor. Tarlaya Ulaşım: Çocuk işçilerin ve ailelerinin yüzde 25’i yürüyerek, yüzde 50’si ise traktör kasalarında ve hayati risk barındıran koşullarda tarlalara yolculuk ediyor. Sosyal Güvenlik: Mevsimlik tarım işçilerinin sadece yüzde 6’sı SGK’ye kayıtlı. Geri kalan işçilerin tamamı sosyal güvenceden yoksun biçimde kayıt dışı çalışarak hayatlarını sürdürüyor, iş kazaları ya da işe bağlı olarak ortaya çıkan hastalıklara karşı herhangi bir koruma elde edemiyor, ayrıca emeklilik birikimi yapamıyor.Kaynak: Cumhuriyet.com.tr