Sen kafana bak... * Olimpiyatlar; insanların bir gün artık savaşmamaları, güç ve yeteneklerini sporda barış içinde yarışarak, birbirlerini severek göstermeleri umuduyla doğdu... O halkalar, birbirine geçmiş insanlığı anlatır... Sarı, Asya; kırmızı, Amerika; yeşil, Avustralya; mavi, Avrupa; siyah, Afrika... Barış ve sevgi o... * Sende var mı?.. Yok... * Petersburg’da dünya liderlerine “Gelin Suriye’yi vuralım” diye tutturup, oradan uçarak Buenos Aires’te halkaları isteyince... Kına lazım oldu tabii... * Elinde karanfille parkını savunan gençlerinden onlarcasının gözünü çıkartmış; yüzlercesinin ayağını, kolunu, kafasını kırmış; otuzunu komaya sokmuş; beşini öldürmüş bir ülkeye... Aydınlarını, bilim adamlarını, yazarlarını, gazetecilerini, subaylarını, üniversite gençlerini, deresini savunan çevrecilerini hapishanelere doldurmuş bir memlekete... Bir cemaat ile bir imam tarafından yönetilen tuhaf bir rejime... Çağdaş yaşama arkasını dönmüş, giderek ilkelleşen bir topluma... “Al, dünyanın umudu barış ve sevgi halkalarını dalgalandırmak senin hakkın” demediler salaklar... * Ulusal olimpiyatımız 19 Mayıs’ta kızların etek boyunu dizin altına uzattıktan sonra, daha bir hafta önce “Kadınlara ayrı olimpik yüzme havuzu” müjdesi verenin... Olimpiyat tutkusu ne oluyor?.. 19 milyar dolar eder mi?.. * Sonuçta... Biz kınalık olduk... * Sana kına da az... Metalik sprey boya anca...