Doğan Şirketler Grubu Onursal Başkanı Aydın Doğan ile Tayyip Erdoğan’ın arası hiç iyi olamadı. 1994’te İstanbul Belediye Başkanı seçilen Tayyip Erdoğan için Hürriyet pek çok yıpratıcı başlık kullanmıştı. İstanbul’da büyük bir sel felaketi olduğunda manşet Erdoğan üzerinden atılıyordu: “El Tayyip!” Amerika’yı kasıp kavuran El Nino kasırgasının İstanbul versiyonu Erdoğan’a bağlanıyordu. 28 Şubat’ta Erdoğan makamından indirilince Hürriyet yine aynı kulvardaydı: “Bir daha muhtar bile olamaz!” (Erdoğan’ın şu sıralar ara verdiği Muhtarlar Toplantılarını anlamak için Hürriyet arşivlerini karıştırmak lazım.) Sonunda 2002 seçimleri geldi çattı. Hürriyet’ye birlikte büyük medyanın desteklediği ANAP-DSP-MHP koalisyonu yüzde 10’luk seçim barajın altında kalarak Meclise giremediler. Tayyip Erdoğan’nın partisi AKP geldi mi başa? Ama Erdoğan henüz parlamenter olamamıştı. Doğan Grubunda bir telaş başladı. Anında dümen kırıldı. Hürriyet’in Frankfurt baskı tesislerinin açılış töreninin baş tacı konuğu Tayyip Erdoğan’dı. Aydın Doğan ile yan yana oturtuldu. Tamamdı, Tayyip Erdoğan da bağlanmıştı!.. Ama öyle olmadığı kısa süre sonra anlaşıldı. Doğan Medya’nın kurnaz kreması Erdoğan’ı da diğerleri gibi zannediyorlardı. Hürriyet Genel Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök, Ankara’ya gitti. AKP Genel Merkezi’ni ziyaret etti. İzlenimleri fevkaladeydi: “Plazma ekranlı bilgisayarlar kullanan bir parti gerici olamaz!” Elbette Kasımpaşalı Erdoğan bunları yemezdi, zaten yemedi de!.. Çatışma şiddetlendi. O kadar para verdiği profesyonelleri dururken Aydın Doğan kendisi çıktı ringe! Olmadı. Onursal Başkanlık kızağına aldı kendini. Sivri dilli yazarlarından temizledi gazetesini. Yine olmadı. En sonunda genel yayın yönetmenine sıra geldi. E. Özkök kenara çekildi. Enis Berberoğlu sahaya çıktı. Onun “misyonu” da Erdoğan’ın “bu gazete yönetilemiyor” iddiasını çürütmekti. Tam çürütüyordu ki, Başyazar Oktay Ekşi’nin son satırında “bunlar analarını da satarlar” diyen yazı krizi patladı. Yine olmamıştı! Doğan Medya Tayyip Erdoğan’ın gönlünü almak için çok uğraştı. Bunun için krema yöneticilerine her ay maaş diye servet ödedi Aydın Bey. Doğan’ın damadı Mehmet Ali Yalçın’ın Erdoğan’a yakın olan duruşu da pek bir işe yaramadı. Sonunda 15 Temmuz 2016 gecesi geldi… Bir haberci olan CNNTürk Ankara Temsilcisi Hande Fırat canlı yayında Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a bağlanmayı başardı. Erdoğan “herkes sokaklara çıksın” dedi. Çok kısa bu bağlantı ile Türkiye askeri darbeden döndü. Ama Aydın Bey açısından daha önemlisi Doğan Grubu ile Tayyip Erdoğan arasındaki buzlar eridi! Aydın Bey’in her ay servet ödediği kurnaz kurmaylarının yıllardır yapamadıklarını genç bir kadın gazeteci, sadece habercilik refleksiyle başardı. Aydın Doğan, başarılı gazeteci Hande Fırat’ı maddi olarak ödüllendirmiş midir, bilemiyoruz. Ama geride kalan yıllarda “Erdoğan ile aramı düzeltecek” umuduyla boşu boşuna ödediği maaş-servetlerin bir bölümünü geri talep etme hakkı doğmuştur! Aydın Doğan “cömert” bir patrondur. Bütün tepe yöneticilerine birer villa hediye eder. Üst düzeyine çok fazla maaş, ikramiye verir. Çocuklarının yurtdışı tahsillerine yüzde 100 destek sağlar. Sadece sendika, toplusözleşme gibi şeylerden hazzetmez o kadar. Eskiden az maaşlı muhabirlerini de severdi. Bir gün Cağaloğlu’ndaki Milliyet asansöründe karşılaştığı Musa Ağacık’a şöyle der: -Dün akşam Dışişleri Bakanı ile senin kulaklarını çınlattık. Musa teşekkür eder ve tek cümle ile sendikanın yapamadığını yapar: -Ara sıra da muhasebe müdürü ile kulaklarımı çınlatırsanız daha çok sevinirim! Aydın Doğan o yıllarda (1980’ler) muhabirlerle aynı asansörlere biner, senli benli sohbetlerle zam taleplerini kabul ederdi. Üstelik o zamanlar sendika da vardı Milliyet’te… Sonra Hürriyet’i aldı. Emekçi muhabirlerle bağlarını koparttırdılar. Özel asansörlere yönlendirdiler. Sadece kendileri temas ettiler. Tarihin garip cilvesi Aydın Doğan’ın başına bela olan AKP ilişkisini medya kodamanları değil, habercilik yapan gazeteciler düzeltti! Daha kısa anlatımla şöyle özetlenebilir: -Aydın Doğan’ı habercilik kurtardı!Kaynak: Birgun.net