Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) Yönetim Kurulu, TGC üyesi, Sürekli Basın Kartı Sahibi Ahmet Oktay Börtecene’nin ölümünün ardından yayınladığı başsağlığı mesajında, “Şiirimizin ustalarından şair, yazar gazeteci Ahmet Oktay Börtecene’yi kaybetmenin üzüntüsü içindeyiz. Ahmet Oktay Börtece’neyi sevgi ve saygıyla anıyoruz. Değerli üyemiz Ahmet Oktay Börtecene’nin ailesine, sevenlerine ve basın topluluğumuza başsağlığı diliyoruz” dedi. Börtecene’nin cenazesi, yarın Erenköy Galip Paşa Camisi’nde kılınacak öğle namazının ardından Karacaahmet Mezarlığı’nda defnedilecek.AHMET OKTAY BÖRTECENE KİMDİR? 1933 yılında Ankara’da doğdu. Öğrenimini lisede yarım bırakarak çalışmaya başladı. Ankara’da İstatistik Genel Müdürlüğü’nde (bugünkü DIE) görev yaptı. 1961’de Yeni İstanbul Gazetesi’nin Ankara Bürosu’nda ‘parlamento muhabiri’ olarak profesyonel gazeteciliğe başladı. Ankara Ekspres, İktisat ve Piyasa, Vatan gibi gazetelerde muhabir olarak çalıştı. 1975’te İstanbul Radyosu’na geçti. Siyasal iktidar değişince TRT’den istifa ederek önce Akajans, ardından da Dünya Gazetesi haber müdürlüğü görevlerini yürüttü. 1978’de yeniden TRT’ye döndü. 1982’de emekliye ayrıldı. Daha sonra Milliyet Gazetesi’ne geçti. 1993’te yazı işleri müdürlüğünden biri olduğu Milliyet’ten ayrıldı. Şiir yazmaya ortaokul sıralarında başladı. İlk şiirleri 1949-19850 arasında ‘Gerçek’ dergisinde yayınlandı. İlk yazısı 1950’de Güney Dergisi’nde çıktı. ‘Dişi Kurt’ adlı oyunu 1974’te Ankara Devlet Tiyatrosu’nda sahnelendi. 1950’lerde yazdığı şiirlerde Ahmet Arif’ten etkilendiği gözlenirken 1960’lardan sonra toplumsal gerçekçi bir yaklaşımla İkinci Yeni’ye yöneldi. Şiirin olgunluk döneminde biçim gösterilerine kaçmadan yalın bir teknikle yazdı. ‘Her Yüz Bir Öykü Yazar’ kitabıyla 1957 yılında Yeditepe Dergisi'nin Şiir Ödülü’nü 1987’de ‘Yol Üstündeki Semender’ kitabıyla Behçet Necatigil Şiir Ödülü’nü aldı. Usta şair Ahmet Oktay 'Gizli Çekmece' kitabında edebiyat dünyasının en tanınmış kişileriyle söyleşi yapmıştı. AHMET OKTAY'IN UNUTULMAZ ŞİİRLERİ TUHAF DUYGU Dolaşıyorum ne zamandırkalbimde bir gül kesiği;ıslak bir tülbent koy göğsümeemsin büyüyen o siyah lekeyi;çoktan döndüm gittiğim gurbetlerdenyine deiçimde kanayan bir sılanın sesi. SIĞINAK Kaçıp sana saklanıyorum akşam oldu muSana dokununca mı denizleniyor masaSenin avcıların mı çok hayvanları kovalayanSıkıntımın ormanında?Üç beş günümüz var şuracığındaNice oyuncağımızı kırdılarBiz de güzel çocuklardık bahçelerdeSularda alabalıkAzla avunmaya alıştıkNe yapalım paramız yoksaŞarabımız bitince yağmura çıkarızKim güzelleşmiyor öpüşünce. KAÇ KİŞİYİZ KENDİMİZDE Pavese, Malcolm Lowry. İkizlerim.Gece de sonsuz değil,kötülük de. Ben de denedim.Lav fokurdarken, gidip geldimdelilikleri. Bin vampir besledimşuramdaki inde. Sövdümve şehvetle öptüm her Meleği;ah! Bilemedim.Kaç kişiyiz kendimizdeKarabasanlar yaşattımbeni sevenlere,bir hataydım, besbelli.İçimdeki ölümdeniçimdeki ölümdeniçimdeki ölümden ürettim her şeyi.Kaynak: Cumhuriyet.com.tr