Geleceğine darbe Hüseyin Edemir, 2008 yılında ODTÜ Tarih Bölümü’nden mezun oldu. Bir yıl sonra Türk-Alman Sosyal Bilimler Yüksek Lisans Programı’na tam burslu olarak kabul edildi. Programın Ankara’da olan birinci yılına devam ederken, 31 Ocak 2010’da GBT kontrolünde gözaltına alındı. 1 Şubat 2010’da, 2001 yılında bir baskında ele geçirilen ve tahrifat yapıldığı öne sürülen belgeler nedeniyle “örgüt üyeliğinden” tutuklandı. ‘Yalnız değilim’ Daha önce katıldığı demokratik eylemlerin bile suçlamalara dayanak gösterildiğini belirten Edemir, tutuksuz yargılanma hakkından da yararlanamadı. Tüm burslarının kesildiğini ifade eden Edemir, Almanya’da eğitim olanağını da yitirdiğini söyledi. Beraat etmesi halinde mağduriyetinin nasıl giderileceğini soran Edemir “Bu cevabı bekleyen benim gibi pek çok insanın olduğunu biliyorum” dedi. ‘ADALETİ GÖREN VAR MI?’ Edemir, hapishanede kötü muamele ve işkenceye varan uygulamalara maruz kaldığını, bir yıl içinde 3 hapishane gezdirildiğini anlatıyor. Meclis İnsan Hakları Komisyonu’na, savcılığa ve ilgili kurumlara gönderdiği dilekçelerin hiçbirine yanıt alamamış. “Tutukluluğum infaza dönüştü. Bulunduğum hapishaneden ODTÜ’ye gidip bir sınava girebilmem için binlerce lira ulaşım bedeli ve personel gideri talep ediliyor. Benim bu miktarda bir bedeli ödemem mümkün değil. Kaydımı dondurmak zorunda kaldım. İlköğretimden itibaren burslarla okudum ama şimdi burslarımın hepsi kesildi” diyor. Edemir, cezaevinde olmasaydı şimdi Berlin’de eğitimine devam ediyor olacaktı. 2010 yılının yaz mevsimini de Almanya’da staj yaparak değerlendirecek, sonra da tezini yazacaktı. Edemir’in 6 yıllık sözlüsüyle buluşması da bilinmeyen bir tarihe ertelendi. “Kıt kanaat geçinirken, biriktirdiğim parayla yüzüklerimizi aldım. Nişanıma saatler kalmıştı. Ama tutuklandım. Tutuklanmam sadece planlarımı değil, hayatımı da altüst etti.” Edemir, ailesiyle de Ardahan’da oldukları için görüşemediğini söylüyor. “Yargılama sonunda beraat edersem kaybettiklerimin telafisini kim nasıl sağlayacak? Bu cevabı bekleyen benim gibi pek çok insanın olduğunu biliyorum. Hem kendim, hem de onlar için soruyorum. Adaleti göreniniz oldu mu?”