BARIŞ AKPOLAT [email protected]

Metallica lafı geçer geçmez geyiği başlayan bir cümle vardır: “Metallica çok bozdu abii.”

Hayır! Metallica bozmadı. Sen anlamadın.

Metallica özellikle de Load albümünde bozmamıştı. Load, Metallica gibi bir grubun gelebileceği en iyi olgunluk dönemiydi. Müthiş bir albümdü. Siz anlamadınız. Ben de anlamamıştım o yaşımda. Ama 11’di yaşım. Sonra değerini kavradım. Bir kısım Metallica’cılar hâlâ anlamadı ya ben ona yanarım.

Ardından gelen Reload için aynı şeyi pek söyleyemem ama Load gerçekten de hem kayıt hem de şarkı yazımları bakımından bir ‘rock’ grubunun gelebileceği en üst seviyeydi. Olgunluk adı üstünde. Hiçbir gruptan ilk albümdeki çiğliğini veya sadeliğini aradan geçen 20 yıl sonra bekleyemezsiniz. Beklersiniz de bu bencillik olur. Load mükemmel bir şeydi tıpkı Ride The Lightning gibi Master of Puppets gibi… Eşsizdi. Üstteki cümle için Motörhead ve AC/DC örneklerini kabul etmiyoruz, onlar ayrı.
Sonra gruba bozdu demem ama hakikaten hiç sevmediğim işlere imza attılar. Some Kind Of Monster’daki Queens of The Stone Age’in kötü taklidi gitar efektleri veya St. Anger’ın geri kalanı filan gerçekten olacak gibi değildi -Frantic hariç-. Bakın hâlâ bozdu demiyorum. Çünkü kavrama karşıyım. Kötü de diyebilirim, bana göre hiç olmamış diyebilirim ama bozdu demem.
Metallica şimdi yeni albümünün hazırlığında. Hatta tek parçayı yayınladı. Hardwired...To Self-Destruct adlı albümün açılış şarkısı Hardwired gayet kamyon gibi açıyor albümü. Merakla geri kalanını da bekliyorum. Hatta ufak tefek korkularım da var. Metallica bizi böyle inanılmaz heyecanlandırdığında hayal kırıklığına uğradığımız dönemler olmuştu. Bakalım bu thrash-punk açılan albümde bizi neler bekliyor.

Şahsen kapağı beğenmedim. Bireysel çöküşü logoyu da bozarak anlatmaya çalışmışlar ki gayet “ilk akla gelen” fikir bu olacağından ben pek heyecanlanmadım.

Acele fikirlerle lince hazırız
Benim fikirlerim belli ama yorumlarım çok temkinlidir böyle durumlarda. Mesleğin ilk yıllarında bana ufaktan güvenince insanlar böyle havalı havalı davrandığım çok olmuştur. Haddimi aşan yorumlar filan çok yapmışımdır. Genellikle ucuz ve hatta kılpayı kurtardığım durumlarla karşı karşıya gelmişimdir böyle zamanlarda. Sonra elbette törpülendik, piştik, olmadık belki ama olmaya çalıştık hâlâ da çabalıyorum. Metallica hakkında özellikle Facebook yorumlarına bakıyorum da her şeyden anında nefret eder bir halimiz var.

Daha doğrusu lince hep hazırız. Kötü eleştiri değil bu dediğim. Linç. Öncelikli olarak bizim fikrimizi birey olarak kimse merak etmiyor bunu bir bilelim. 3,5,20 veya 150 bin takipçiniz var diye sanattan politikaya insan haklarından müziğe dünya kedi barışı günü?! Veya resim gibi hemen hemen konuda fikir belirtiyorsunuz. Durun! Zorunda değilsiniz. Özellikle de daha tek şarkısı yayınlanmış 12 şarkılık bir albümü o tek şarkı üzerinden yorumlayamazsınız. Yorumlarsınız da komik olur. İnterneti bu şarkı üzerinden genel olarak böyle gözlemledim. Ben şarkıyı çok beğendim. 50 yaşını geçen her thrash metalci gibi onlar da sınırlarını sertlik ve hız konusunda zorlamaya başladılar.

***

Zeytinli kuyrukla başladı

Dün bir yandan bu yazıyı yazıp bir yandan da Zeytinli Rock Festivali’nin giriş kuyruğunun fotoğraflarına baktım. Aşırı kalabalıktı. Gerçekten çok mutlu oldum. Yalnız sıradakiler pek mutlu görünmüyordu.

Geçen haftalarda bu festival için eleştiride bulunduğum için pek çok laf işittim. Ama laf edenler bilmiyor ki arka tarafta işin organizatörüyle yüzyüze aynı şeyleri tartışabiliyoruz. En azından yazdıklarımın bir dayanağı var. Haksız olmadığımı biliyorum. Ekibin de iyi niyetli olduğunu biliyorum. Memlekette yapılan en büyük festivalin birtakım hataları var. Bunları görüyor ve söylüyorum. Fakat şimdi değil. Gölge etmem. Ben bu yıl gidemiyorum fakat seneye oradayım. Bana burada grupları yazdırmayın. Bence bir fırsat yaratırsanız eğer, gitmek eğlenceli olacaktır. Bu arada festival bittikten sonra katılımcılar/amatör katılımcılar hakkındaki fikirlerimi yazmaya devam edeceğim.
Kendinize iyi bakın, rock n’ roll’dan şaşmayın.