Daire:2
Tarih:2013
Esas No:2013/20069
Karar No:2013/19817
Kaynak:mahkeme dosyası
İlgili Maddeler:66
İlgili Kavramlar:ZAMAN AŞIMINDA TCK 143 DİKKATE ALINMALIDIR
Sanığın, temyize gelmeyen diğer sanıklar ile birlikte, gece vakti yakınana ait evin kapısının kilidini kırmak suretiyle işlediği ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143. ile 116/1-4, 119/1-c maddelerine uyan hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 esas ve 2012/1842 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi” ve 119/1-c maddesinde düzenlenen “suçun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi”nin, suçların daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâlleri olması nedeniyle aynı Kanun'un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK'nın 66/1-d maddesinde öngörülen 15 yıllık asli zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmakla; tebliğnamedeki düşünceye katılınmamıştır.
I- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından, sanığın temyiz isteminin reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında kurulan, lehe yasa değerlendirmesi sırasında eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 116/1-4 ve 119/1-c maddelerinin gözetilmediği, bu nedenle konut dokunulmazlığını bozma suçundan ceza verilmediği 11.10.2005 tarihli ilk mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilerek, kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından bozulması üzerine yapılan yargılamada Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde, hükümde, konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden, 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesinin gözetilmemesi,Sanığın, temyize gelmeyen diğer sanıklar ile birlikte, gece vakti yakınana ait evin kapısının kilidini kırmak suretiyle işlediği ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143. ile 116/1-4, 119/1-c maddelerine uyan hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 esas ve 2012/1842 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi” ve 119/1-c maddesinde düzenlenen “suçun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi”nin, suçların daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâlleri olması nedeniyle aynı Kanun'un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK'nın 66/1-d maddesinde öngörülen 15 yıllık asli zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmakla; tebliğnamedeki düşünceye katılınmamıştır. I- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından, sanığın temyiz isteminin reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, II-Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise; Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık hakkında kurulan, lehe yasa değerlendirmesi sırasında eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 116/1-4 ve 119/1-c maddelerinin gözetilmediği, bu nedenle konut dokunulmazlığını bozma suçundan ceza verilmediği 11.10.2005 tarihli ilk mahkumiyet hükmü sanık tarafından temyiz edilerek, kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından bozulması üzerine yapılan yargılamada Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde, hükümde, konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden, 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesinin gözetilmemesi