Özet: Suçu meslek edinen kişiden söz edilebilmesi için sanığın kısmen de olsa suçtan elde ettiği kazançla geçimini sağla-maya alışmış olması, diğer bir ifadeyle suçtan elde ettiği kazançla hayatını sürdürme alışkanlığını devam ettirmesi gerekmektedir.

Sanığın başka kazanç kaynağı olsa dahi, kazanç sağlamak için her türlü suçu işlemesi halinde de suçu meslek edinen kişi olarak kabulü gerekir. Buna karşın, bir kimsenin suçu meslek edinen kişi olarak kabul edilebilmesi için aynı suçtan daha önce hakkında kesinleşmiş mahkumiyet hükmünün bulunması şart değildir.

Özet: TCK 'nın 135 ve 136. maddelerindeki kişisel verilerin korunmasına ilişkin düzenlemelerde sadece sır niteliğinde kişisel verilerin korunacağına ilişkin bir hükmün bulunmaması ve aksine 135. maddenin gerekçesinde gerçek kişiyle ilgili her türlü bilginin kişisel veri olarak kabul edilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, her türlü kişisel verinin hukuka aykırı olarak başkasına 

verilmesi, yayılması ve ele geçirilmesi fiillerinin kanunun 136. maddesindeki suçu oluşturduğu kabul edilmelidir.

Özet: Sanığın, kardeşinin öldürülmesi üzerine karşı ta-raftan birinin öldürülmesi için diğer failleri azmettirdiği olayda; diğer faillerin tasarlayarak öldürme suçunu işledikleri anlaşıl-makla, şerik olan sanığın 5237 sayılı TCK’nın 40. maddesi uya-rınca bağlılık kuralı gereği “TCK’nın 38/1. maddesi yollamasıyla 82/1-a maddesi uyarınca” cezalandırılması gerektiği ayrıca kan gütme saikinden sorumlu tutulamayacağı gözetilmelidir.