Yılmaz Anlama, 20 yaşındayken 1995 yılında evinden çıktı ve bir daha geri dönmedi. Aile, uzun bir arayış ve mücadelenin ardından 2013 yılında çocuklarının Sivas’ın Divriği ilçesi kırsalında öldürülen 33 PKK’linin arasında yer aldığını öğrendi. Cenazenin peşine düşen aile, çocuklarının toplu mezara gömüldüğünü, mezarın da Sivas Yukarı Tekke Mezarlığı’nda olduğu bilgisine ulaştı. Ancak toplu mezarların üzerine 2004 yılında aile mezarlığı yapıldığı ve Sivas Belediyesi tarafından satışa çıkarıldığı, bugüne kadar 350-400 kişinin buraya gömüldüğü ortaya çıktı.

Yıllardır oğlunun kemiklerine ulaşmaya çalışan baba Rıza Anlama, kendisiyle yaptığımız röportajdan birkaç gün sonra yaşamını yitirdi. Babalarını toprağa veren aile, Yılmaz Anlama’nın kemiklerine ulaşma çabasına babalarının bıraktığı yerden devam edecek. Oğlunun öldüğüne inanmayan anne Hüsne Anlama, “Hâlâ pantolonunu saklıyorum. Kokusu gitmesin diye yıkamadım. El kadar kemiğini bulsam bana yeter” dedi. Kardeşi İlhan Anlama ağabeyinin 1995 yılının 1 Mayıs’ına giderken kendisinin kimliğini aldığını, bu nedenle resmi ve gayriresmi olarak onlarca kez gözaltına alındığını, bu durumun kendisi için bir zulme dönüştüğünü söyledi.