Suriye'deki iç savaştan kaçarak Türkiye'ye sığınan Kobanili aile, Esmerçayır Caddesi'nde bodrum katında tek odalı bir yerde yaşamını sürdürüyor.

Bodrum katında tek odada hayatını sürdüren Yusuf Bekir Mustafa ailesi, çocuklarının ikisinin engeli olduğunu, Salih'in evde sıkıldığını, dışarı bıraktığında kendisini arabaların önüne attığını belirtti. Belediye görevlileri tarafından Salih defalarça çarşı merkezinden getrilmiş.

Bir baba olarak çocuklarını sevdiğini, eve geldiğinde çocuklarının yüzünü gördüğünde bütün dünyaların kendisinin olduğunu belirten Yusuf Bekir Musatafa, şöyle devam etti:

"Aslen Kobaniliyiz, ben de hastayım, böbreklerimde taş var, ameliyat olmam gerekiyordu. Savaş çıkınca ameliyet olmadım. Savaştan kaçıp buraya geldik. Çocuğumun birinin ameliyatını Kuzey Irak Dohok'ta yaptık. Diğer oğlum da rahatsız, sürekli bayılıyor. 4 saat süren baygınlıkları oluyor. Afrin'e doktora götürüyorduk, şimdi ilaçları da bitti. Doktora da götüremiyoruz. Ben borçluyum, insanlara borcum var. 6 aydır da bu tek odada yaşıyorum. Ne param var ne de çalışıp bana yardım edecek kimsem var. Büyük oğlum yok, çalışacak kimsem yok, ben de hastayım çalışamıyorum. Belimde fıtık var, ilaçlarla olmasa oturamıyorum bile. İlaç almadığım zaman ayağa kalkamıyorum.

Oğlumun ameliyat olmasını istiyorum. Dünyalık bir şey istemiyorum. Diğer oğlumun da ilaçlarının alınmasını istiyorum. Ben çocuklarımın ameliyat olmasını istiyorum, onlar benim çocuklarım, onlardan ayrılmak istemiyorum. İnsanın çocuklarından ayrılması zordur. Çocuklarımın yüzünü görünce bütün dünya benim oluyor. Elimden geldiğince oğluma bakmaya çalışıyorum. Oğlum savaş sırasında aklını kaybetti. Onun tedavi edilip yanımda kalmasını istiyorum.

Suriyede 1,5 yıl önce bombardımanda oğlumun vucudu yandı. Kolu, vucuduyla yanma sonucu birleşti. Ameliyat ile kolunu vücudundan ayırdık. Aslen Kobaniliyiz savaş nedeniyle önce Halep'e, oradan da buraya geldik."