Adı "Mükemmel Bir Gün" olan bir filmi beğenmemek mümkün mü? "Sağolun, varolun, iyi bir gazete çıkarmak için elimizden geleni yapıyoruz işte. Teveccühünüz, biraz abartmışsınız, henüz mükemmel değiliz ama o gün de gelecek. Yalnız BirGün bitişik yazılıyor", demek geçti içimden. Dedim, nitekim.

"Mükemmel Bir Gün" Yugoslavya iç savaşının son günlerinde geçiyor. Filmin kahramanları Yugoslavlar değil fakat. Orada yardım faaliyetlerinde bulunan bir grup Birleşmiş Milletler görevlisi. Bunlar, savaşın bütün yıpratıcılığına karşı mizahı bir tür direniş yöntemi olarak geliştirmiş olan bir grup insan. Fakat ne kadar mizaha sığınsalar da yaşam koşulları çok ciddi ve çok sert. Neyse ki mizahla birlikte bir sinik duyarsızlık geliştirmemişler, ellerinden geldiğince hayata pozitif bir müdahalede bulunmaya çaba harcıyorlar.

Filmin iki kaşarlanmış erkeği var. Birini Benicio del Toro (filmde Mambru), diğerini Tim Robbins (filmde sadece B) canlandırıyor. Mambru ekip lideri. Yıllardır bu tarz bölgelerde bulunmaktan kendisine hiçbir düzen kurmamış olan B'nin, dolayısıyla ailesi filan yok. Mambru'nun bir karısı var. Mambru'nun eski sevgilisi Katya (Olga Kurylenko) da ekibe katılınca, Mambru, Katya ve uzaktaki eş arasında bir gerilim hattı oluşuyor.
Ekibin film boyunca temel sorunu ise, içine atılan cesetle "kirletilen" bir kuyuyu temizlemek ve yöre halkına temiz ve bedava su sağlamak. Kuyuyu kirletenler parayla su sağlamayı da biliyorlar çünkü. Ama cesedi çıkarmak için ip gerek ve ipi bulmak da, o günün koşullarında hiç kolay değil...

Araya başka hikâyeler ve başka kahramanlar da giriyor. Saf ve deneyimsiz ama sebatkâr Fransız yardım görevlisi Sophie (Mélanie Thierry) gibi. Bir başka kahraman da annesi ve babasından kopmuş bir küçük çocuk.

Bütün bu hikâyeler gevşek bir biçimde birbirine tutturulmuş ve fakat film akıcılığını yitirmiyor. Doğrusu filmin iki kusuru var. Birisi, açıkçası filmin fazlasıyla erkek bakış açısından veriliyor oluşu. Filmin iki kadınının birbirleriyle fazla ilişkileri yok. Kurylenko örneğinde erkeklerin cinsel ilgisinin odağı olmanın ötesine pek geçememek söz konusu. Thierry'nin rolü ise fazlasıyla çocuksu. Bunların dışında film şu önemli soruyla da hiç uğraşmıyor: Eskiden farklı etnik gruplardan insanlar birbirleriyle evlenirken ve bu bir sorun oluşturmazken, bir anda nasıl her şey değişti? Savaşı kimler, nasıl körükledi? Barış mümkün değil miydi?

İyi oyunculuklarıyla, akıcılığıyla, mizahıyla ve zaman zaman dokunaklı anlarıyla keyifle izlenen film nihayetinde derin bir iz bırakmadı bende. Ama tavsiye ediyorum.